การเจรจาต่อรอง(Negotiation) หมายถึง กระบวนการที่คนสองคนหรือมากกว่าสองคนเจรจาแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ระหว่างกัน ซึ่งทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องมีจุดยืนที่ต้องการและพยายามรักษาผลประโยชน์ของตนไว้ให้มากที่สุดเพื่อหาข้อยุติที่ยอมรับร่วมกัน การเจรจาต่อรอง เป็นทักษะที่สามารถฝึกฝนให้เกิดความชำนาญได้ ซึ่งการเจรจาต่อรองอาศัยทักษะพื้นฐานเรื่องการพูด การคิดเชิงระบบ ตลอดจนการวางแผนเป็นพื้นฐานสำคัญ
การเจรจาต่อรองที่พบมากในการประกอบการธุรกิจมีสองลักษณะคือ ลักษณะแรกการเจรจาต่อรองเมื่อได้เปรียบคู่เจรจาเช่น การเจรจากับลูกจ้างในการสั่งงาน
ลูกค้าที่กลายเป็นลูกหนี้
ลูกค้าที่เจรจาขอลดราคา
ผู้ส่งมอบ (Supplier) ขอความอนุเคราะห์เมื่อวัตถุดิบหรือสินค้าล้นตลาด
แบบที่สองการเจรจาต่อรองเมื่อเสียเปรียบคู่เจรจา เช่น ผู้ประกอบการทำผิดข้อบังคับของสังคม เช่น กฎหมาย บรรทัดฐานของชุมชน
ลูกค้าใหม่ที่สร้างอำนาจต่อรอง
ผู้ส่งมอบ (Supplier) เมื่อวัตถุดิบหรือสินค้าขาดตลาด
ในการประกอบการธุรกิจการเจรจามีความหลากหลายขึ้นอยู่กับว่าเป็นการเจรจาแบบใดของผู้ประกอบการกับลูกค้า มักเป็นการเจรจาขออะลุ่มอล่วย เพราะลักษณะการเจรจานั้นลูกค้ามีอำนาจต่อรองมากกว่า ผู้ประกอบการมักจะมีความเกรงใจลูกค้า และอยากรักษาฐานลูกค้าเดิมจึงกลายเป็นความเสียเปรียบในการเจรจา
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
