“A good leader makes sure he is surrounded by the right people.” Gene A. Abbott ผู้นำที่ดีต้องมั่นใจว่ามีแต่คนดีอยู่ล้อมรอบ
17 สิงหาคม 2552 ปีที่ 2 ฉบับที่ 30
ความ จริงที่ผู้นำทุกคนหลีกหนีไม่ได้คือ ผู้นำไม่สามารถบริหารงานด้วยความสามารถของตนเองแต่เพียงลำพังได้ เพราะการเป็นผู้นำหมายถึงการทำงานโดยอาศัยผู้ติดตาม หรือการทำให้คนอื่นเชื่อและทำตามความคิดของตนจนสำเร็จตามความประสงค์ เหมือนที่ Gene Abbott กล่าวว่า “Success is not achieved totally by leadership alone” ความสำเร็จไม่ได้บรรลุจากความเป็นผู้นำทั้งหมดแต่เพียงอย่างเดียว ดังนั้นความสำเร็จจึงขึ้นอยู่ที่ผู้นำมีคนดี มีความสามารถเป็นผู้ช่วยเหลือในการทำงานมากน้อยเพียงใด และตรงนี้คือความล่อแหลมของผู้นำ เนื่องจากอนาคตของการเป็นผู้นำจะสั้นหรือยืนยาวหรือไม่เพียงใดขึ้นอยู่ที่ปัจจัยคนใกล้ชิดแวดล้อม ในความเป็นจริงมีผู้นำน้อยคนที่โชคดีสามารถดำรงสถานะความเป็นผู้นำได้นานแม้จะพ้นวาระในตำแหน่งผู้นำไปแล้ว แต่ความเป็นผู้นำยังคงดำรงอยู่ในชีวิตหลังตำแหน่งผู้นำ คือคนยังให้ความเคารพนับถือยกย่องในจิตใจไม่เสื่อมคลาย ผู้นำจำนวนมากอยู่ได้ไม่นานก็ถึงจุดเสื่อม และสาเหตุหลักของความเสื่อมส่วนใหญ่มาจากคนใกล้ชิดแวดล้อมรอบข้าง ที่ชักจูงว่านล้อมให้ผู้นำทำสิ่งที่เหนือความคาดหมายของผู้ติดตาม ทำให้ผู้ติดตามเกิดความเสื่อมศรัทธาและกัดกร่อนความเป็นผู้นำ
เป็นความจริงที่ว่า การเข้าสู่การเป็นผู้นำต้องอาศัยผู้ให้การสนับสนุน ซึ่งก็คือบรรดาผู้มีความศรัทธาในตัวผู้นำนั่นแหละ แต่เมื่อผู้นำได้เข้าสู่ตำแหน่งที่มีอำนาจรองรับแล้ว ผู้สนับสนุนที่อยู่รอบข้างต่างมีเป้าหมายที่ต้องการให้ผู้นำทำตามความต้องการซ่อนเร้นของตน ถ้าผู้นำโชคดีมีคนรอบข้างที่ดีช่วยค้ำจุน ก็จะช่วยกันกลั่นกรองหรือคัดค้านการกระทำที่ไม่ชอบมาพากล และต้องอาศัยจริยธรรมที่แข็งแกร่งในจิตใจของผู้นำที่แสดงออกอย่างเด่นชัดว่ายึดมั่นในหลักการความถูกต้องมากกว่าความถูกใจหรือผลประโยชน์ของตนเองและผู้อยู่ใกล้ชิด ผู้นำจำนวนมากเริ่มอ่อนล้าและประนีประนอมกับความต้องการของผู้อยู่ล้อมรอบ เนื่องจากมีภารกิจมากจนไม่มีเวลาที่จะลงมาใส่ใจไล่ตรวจสอบรายละเอียด ส่วนใหญ่ผู้นำผู้บริหารจะรับทราบแต่หลักการ และวัตถุประสงค์ ที่ผู้อยู่แวดล้อมนำเสนอซึ่งมักจะฉลาดในการนำเสนอในส่วนที่ดีงามสอดคล้องกับความต้องการของผู้นำแต่รายละเอียดในทางปฏิบัติมักบิดเบี้ยวและมีความไม่ถูกต้องเกิดขึ้นซึ่งนำผลเสียมาสู่ผู้นำผู้บริหารในฐานะที่เป็นผู้รับผิดชอบสูงสุด
คุณก่อศักดิ์ ไชยรัศมีศักดิ์ ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บจม. ซีพีออลล์ ได้เขียนในหนังสือ “CEO สอนน้อง” ซึ่งตอนหนึ่งในหนังสือได้พูดถึงคัมภีร์การบริหารการปกครองของจีนที่ชื่อ “ ฉางต่วนจิง” กล่าวถึงขุนนางดี 6 ประเภท และขุนนางเลว 6 ประเภท ที่มีผลทำให้พระมหากษัตริย์ประสบความสำเร็จหรือล้มเหลวในการปกครองประเทศได้ ในการเป็นผู้นำผู้บริหารองค์กร ก็คงเป็นลักษณะเดียวกันคือ ถ้ามีทีมบริหารที่อยู่แวดล้อมใกล้ชิดทำงานร่วมกันเป็นคนไม่ดี ผู้นำผู้บริหารก็ยืนอยู่บนความเสี่ยงต่อความล้มเหลวในการบริหารงานในที่สุด เพราะคนใกล้ชิดที่ไม่ดี จะเป็นผู้บ่อนทำลายความเป็นผู้นำของผู้บริหารไปเรื่อยๆจนถึงจุดดับในที่สุด ดังนั้นสิ่งที่ผู้นำผู้บริหารจะต้องใส่ใจและระวังมากที่สุดคือคนแวดล้อมใกล้ตัวนั่นแหละ เราได้เห็นเป็นประจักษ์มามากต่อมากแล้วที่ผู้นำประเทศต่างๆต้องจบสิ้นความเป็นผู้นำอย่างบอบช้ำจากการกระทำของผู้แวดล้อมใกล้ชิด ขออนุญาตนำเรื่องขุนนางเลว 6 ประเภท มาเขียนใหม่ เพื่อเป็นข้อคิดให้ผู้นำผู้บริหารองค์กรได้ใช้ตรวจสอบคนแวดล้อมใกล้ชิดตนดังนี้
ความสำเร็จของผู้นำผู้บริหารเกิดขึ้นจากองค์ประกอบมากมายแต่ที่สำคัญคือเรื่องการใช้คนที่ถูกต้องทำงานที่ถูกต้อง “Put the right man on the right job” ความหมายของ “The right man” หมายถึง คนดีและมีความสามารถด้วย ไม่ใช่คนมีความรู้ ทักษะ ความสามารถแต่ด้อยความดี เพราะคนมีความสามารถหาได้ไม่ยาก ถึงไม่มีความรู้ก็ยังฝึกฝนเรียนรู้ได้ แต่คนดีนั้นหาได้ยากกว่า ผู้นำผู้บริหารจึงต้องมีความสามารถในการสรรหา ดึงดูดคนดีมีความสามารถมาเป็นคนใกล้ชิดแวดล้อมตนเพื่อจะสามารถสนับสนุนการเป็นผู้นำผู้บริหารของตนให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น สิ่งที่จะดึงดูดให้คนดีมีความสามารถมาอยู่ด้วยคือผู้นำจะต้องมี
Leadership ภาวะผู้นำ ที่ต้องแสดงออกอย่างต่อเนื่องเพื่อนำผู้ติดตามไปในทิศทางที่ถูกต้องและทำในสิ่งที่ถูกต้องจนบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ ทำให้ผู้ใกล้ชิดแวดล้อมมีความมั่นใจในสิ่งที่ทำว่าจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องและไม่เป็นอันตรายต่อตนเอง
Dedication การทุ่มเทเสียสละของผู้นำ เป็นแบบอย่างที่ซื้อใจของผู้ติดตามได้ดีที่สุด ทำให้ทุกคนในองค์กรทุ่มเททำงานเต็มที่
Communication การสื่อสารที่ทั่วถึง เป็นการสร้างความเข้าใจและกระตุ้นให้ผู้ติดตามเกิดความรู้สึกมีส่วนร่วมตลอดเวลา
คำกล่าวสรุปที่น่าสนใจของ Gene Abbott คือ “To be the best, not the biggest, can one become a better leader” ผู้นำที่ดีไม่จำเป็นต้องผู้นำที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แต่ต้องเป็นผู้นำที่ดีที่สุด น่าเสียดายที่ผู้นำผู้บริหารหลายคนหลงทางมุ่งไปหาความต้องการเป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ที่มีผู้ติดตามจำนวนมาก ยอมเสี่ยงทำสิ่งผิดๆหลอกล่อให้ประโยชน์เพื่อจะเอาใจผู้ติดตามโดยเข้าใจว่าจำนวนของผู้ติดตามตนคือตัวชี้วัดความเป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่ แต่ลืมไปว่าตัวเลขของผู้ติดตามนั้นสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างรวดเร็ว เมื่อพวกเขาค้นพบความจริงว่า ตัวผู้นำและผู้บริหารไม่ได้มีความดีจริงดังที่เขาเชื่อถือมาก่อน การติดตามผู้นำผู้บริหารก็สิ้นสุดลงบทความแสดงทรรศนะอิสระของผู้เขียน ใช้แหล่งข้อมูลสาธารณะ ไม่มีเจตนาชักชวนให้ผู้อ่านเชื่อ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หรือส่งบทความต่อ หากมีความประสงค์จะเลิกรับบทความ กรุณาแจ้งให้ทราบ ขอบคุณที่อ่านและเผยแพร่ต่อ ด้วยความปรารถนาดี... สมชัย ศิริสุจินต์ sirisujin@yahoo.com
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
