สมพล

ผู้เขียน : สมพล

อัพเดท: 20 ก.พ. 2014 18.40 น. บทความนี้มีผู้ชม: 1807 ครั้ง

เดินไปเล่นจักรยานฟิตเนสที่หน้าหมู่บ้านมา เห็นร้านขายอาหารแถวหมู่บ้านก็เลยทำให้นึกถึงเรื่องเก่าๆขึ้นมาได้ เมื่อก่อนฉันเคยทำร้านอาหารขายอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งแรกๆก็ขายดีอยู่เพราะมีร้านค้าน้อย


งานร้านอาหารไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด หาเวลาปั่นจักรยานสำหรับออกกำลังกายเพื่อผ่อนคลายบ้างดีกว่า

เดินไปเล่นจักรยานฟิตเนสที่หน้าหมู่บ้านมา  เห็นร้านขายอาหารแถวหมู่บ้านก็เลยทำให้นึกถึงเรื่องเก่าๆขึ้นมาได้  เมื่อก่อนฉันเคยทำร้านอาหารขายอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งแรกๆก็ขายดีอยู่เพราะมีร้านค้าน้อย  เด็กไม่ค่อยมีที่กินที่ไหนมากนัก  แต่พอเวลาผ่านไปร้านค้าก็เกิดขึ้นมากมายเหมือนดอกเห็ด  ทำให้ยอดขายของที่ร้านลดลงครึ่งหนึ่ง  แต่ค่าเช่าและค่าน้ำค่าไฟกลับเพิ่มสูงขึ้นจึงทำให้พ่อค้าแม่ค้าแบบฉันอยู่ไม่ไหวจึงต้องติดประกาศเซ้งร้านไป  โชคดีที่ร้านของฉันตกแต่งอย่างสวยงามแถมมีลูกค้าประจำอยู่เยอะพอสมควรจึงเซ้งได้ไม่ยากนัก  ฉันติดป้ายประกาศไปแค่สองวันก็มีคนมาเซ้งร้านต่อทันทีเลย  ถึงฉันเซ้งร้านไปแล้วแต่ก็ยังต้องไปสอนคนที่จะเป็นเจ้าของใหม่ทำเมนูอาหารที่ร้านให้เป็นอีกประมาณสองสามวัน  จากนั้นฉันก็ไม่ได้แวะไปดูที่ร้านนั้นอีกเลยจนกระทั่งเมื่อวานนี้  ฉันใช้เครื่องปั่นจักรยานแวะเอากุญแจร้านทั้งหมดไปคืนเจ้าของคนใหม่เพราะฉันลืมเอาให้เค้าวันเซ็นสัญญาเซ้งร้าน  พอฉันได้กลับไปที่เดิมๆแล้วความรู้สึกมันเหมือนกับว่ามันเป็นที่แปลกใหม่สำหรับฉันไปซะแล้ว  ร้านเก่าของฉันมันถูกตกแต่งในสไตล์ใหม่  มีการเพิ่มเมนูใหม่เข้ามาเต็มไปหมด  ตอนฉันอยู่ฉันจ้างลูกน้องสามคนๆละสี่ร้อยห้าสิบบาท  และงานค่อนข้างสบายเพราะไม่มีเมนูอะไรเยอะแยะมากมายนัก  แถมถ้าทำอะไรในร้านแตกฉันก็ไม่เคยเก็บเงินพวกคนงานเลย  พวกเค้าจึงทำงานกับฉันมาได้นานหลายปี  แต่พอเจ้าของใหม่เข้ามาปรับปรุงร้าน  ลูกน้องที่ร้านก็ชักจะอยู่กันไม่ไหวถึงแม้เงินเดือนจะได้เท่าเดิมแต่ด้วยปริมาณงานที่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า  ไม่สบายเหมือนตอนอยู่กับฉันแถมถ้าทำจานแตกหรือทำของในร้านเสียหายจะโดนหักเงินห้าสิบบาทเลยทีเดียว  ตอนนี้ที่ร้านจึงเหลือพนักงานอยู่แค่สองคนเท่านั้น  ฉันก็ไม่รู้ว่าร้านที่ฉันสร้างมานี้จะเปิดบริการอยู่ได้อีกนานซักเท่าใด  ที่มหาวิทยาลัยก็มีการปรับปรุงใหม่อยู่ตลอดเวลาเลย  มีการสร้างตึกเรียนใหม่พร้อมทั้งโรงอาหารอีกฉันจึงมองว่าอนาคตร้านค้าแถวมหาวิทยาลัยนี้คงอยู่ยากขึ้นแน่นอน  ฉันก็คงทำได้แค่ดูเพราะว่าฉันเอาตัวหลุดพ้นออกมาจากความวุ่นวายนั้นแล้ว  ตอนนี้ฉันกลับไปมองดูความวุ่นวายในร้านมันทำให้คิดได้ว่าเมื่อก่อนฉันก็เป็นแบบนี้เหมือนกันคือรู้สึกไม่มีความสุขเลย  มันขายดีอยู่แต่ว่าตัวเราที่คลุกคลีอยู่กับมันกับไม่มีความสุขอย่างที่ควรจะเป็นเลย  ตอนนี้ฉันเหมือนปลดปล่อยโซ่ทั้งหมดที่ล่ามฉันไว้ออกมาสู่อิสระมากขึ้น  ฉันปั่นจักรยานสำหรับออกกำลังกายไปตามทางเรื่อยๆอย่างสบายใจ

จักรยานออกกำลังกาย

จักรยานออกกำลังกาย


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที