khwanjai

ผู้เขียน : khwanjai

อัพเดท: 10 ม.ค. 2017 22.48 น. บทความนี้มีผู้ชม: 8599 ครั้ง

เรื่องราวในห้องฉุกเฉิน


ลูกปิงปอง และก้อนกรวดในขวดโหล

        ค่ำคืนที่แสนมืดมิด ไร้ซึ่งแสงดาวและแสงตะวันที่สามารถเล็ดลอดเข้ามาได้ ฉันนอนบิดตัวไปมาอยู่บนเตียงนอนที่อ่อนนุ่มราวกับปุยเฆฆ ท่ามกลางบรรยากาศที่เย็นสบายจากไอของความเย็นที่พวยพุ่งออกมาจากเครื่องปรับอากาศ ที่ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่ิอยตลอดคืนที่ผ่านมา 
          นันย์ตาเบิกกว้างพร้อมกับความรู้สึกที่มึนงง วันนี้เป็นวันอะไร ฉันต้องไปทำงานหรือเปล่า หรือเป็นวันอาทิตย์ที่ฉันได้หยุดอยู่บ้าน คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก  มือของฉันกวาดไปเอื้อมหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวเตียงกดดูเวลาบ่งบอก 4 นาฬิกาแล้ว ฉันต้องลุกขึ้นแล้ว มันไม่ใช้เวลาที่ฉันต้องนอนต่อ แต่เอ๊ะวันนี้เป็นวันอะไร? ความทรงจำของฉันหายไปไหน? ทำไมฉันไม่สามารถรับรู้วันเวลาได้?
         ฉันลุกขึ้นนั่งข้างเตียงพร้อมกับเท้าที่สัมผัสลงบนพื้นที่เย็นเฉียบ ความรู้สึกของเท้าสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นได้จากถุงเท้าคู่โปรดที่ใส่ก่อนนอนทุกคืนและความเย็นของพื้นที่สอดแทรกรู้สึกเย็นซ่านให้กับฝ่าเท้า ถุงเท้าคู่นี้ค่อยๆถูกถอดออกมา พร้อมกับความมืดมนในสมองที่ยังคิดไม่ออกว่าวันนี้เป็นวันอะไร เท้าทั้งสองข้างเยื้องย่างอย่างเชื่ิองช้าและไปหยุดลงตรงเก้าอี้ตัวโปรดที่โต๊ะทำงานอีกห้องหนึ่ง ฉันพยายามนึกถึงเมื่ิอวันวานที่ผ่านมาฉันทำอะไร และฉันต้องทำอะไรในตอนที่พระอาทิตย์ฉายแสงในวันรุ่งขึ้น 
          เมื่อวานซึ่งไม่รู้ว่าวันไหน ฉันต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงาน นั่งที่โต๊ะทำงานตัวเดิม แม้ว่าจะอยู่ในห้องฉุกเฉิน แต่ชีวิตฉันต้องวุ่นวายกับกองเอกสารกองโตที่ถาโถมเข้ามาไม่เว้นในแต่ละวัน และเป็นอย่างนี้ทุกวัน ทุกวัน และทุกๆวัน  ในความทรงจำของฉันบอกว่าเมื่อวานเป็นแบบนี้ แล้ววันอื่นเป็นแบบไหน ....คิดไม่ออกเพราะชีวิตการทำงานเป็นแบบนี้ทุกๆวัน
           ตัวตนของฉันหายไปไหน เสียงเพลงบรรเลงตอนนั่งทำงานหายจากโสตประสาทฉันไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมทุกวันที่ฉันทำงานมีแต่เอกสารที่กองอยู่ตรงหน้า ความสุขที่เคยทำให้คนไข้ได้พ้นทุกข์หายไปไหน ไร้ซึ่งคำตอบจากเสียงสะท้อนกลับในความเงียบ
           ฉันจินตนาการตัวเองอยู่ในขวดแก้ว ที่ภายในขวดมีลูกปิงปองหลากสี ที่ฉันยังกำมันแน่น เพราะมันสร้างความภาคภูมิใจ และความสนุกให้ฉันในระหว่างที่อยู่ในขวดแก้วใบนี้ ขวดแก้วใบนี้มีลูกปิงปองหลากสีอยู่ 3 ใบ ที่ทำให้ฉันได้มีโอกาสได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการตกแต่งให้กับมัน ลูกปิงปองทั้ง 3 ลูกประกอบด้วย
           ลูกปิงปองสีแดง เป็นสัญลักษณ์ของความท้าทายในการทำงานของฉันที่ต้องทำให้หน่วยงานแห่งนี้มีความสุข 
          ลูกปิงปองสีเหลือง เป็นสัญลักษณ์ของความท้าทายในการพัฒนาการบริการในหน่วยงานแห่งนี้ดียิ่งขึ้น
           ลูกปิงปองสีเขียว เป็นสัญลักษณ์ของความท้าทายในการพัฒนาความเชี่ยวชาญของเจ้าหน้าที่ในหน่วยงานแห่งนี้ ให้เก่งคิด เก่งทำ เก่งสร้างสรรค์มากยิ่งขึ้น

             ฉันยังกำลูกปิงปองไว้แน่น และพยายามเพิ่มความเข้มของสีให้มันเพื่อให้กลายเป็นลูกปิงปองที่มีสีสันสดใส ตื่นตาตื่นใจเมื่อได้มอง ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมีใครให้คุณค่าของมัน อาจเป็นเพราะมันไม่สามารถประเมินออกมาเป็นกระดาษกองโตได้ คุณค่าของการทำงานอยู่ที่กองกระดาษกระนั่นหรือ ผลลัพธ์ของการสร้างคน สร้างงาน สร้างจินตนาให้กลายเป็นนวัตกรรมสร้างสรรค์ผลงาน คงเป็นเพียงนามธรรมที่ไม่สามารถนำมาประเมินค่าเป็นเศษกระดาษได้  เสียงของก้อนกรวดถูกเทมาในขวดโหลอย่างไร้ความปราณี ฉันไม่อยากได้ก้อนกรวด ขอลูกปิงปองสีใหม่ให้ฉันก็ได้ มอบความท้าทายใหม่ให้ฉันก็ได้ ฉันไม่อยากได้ก้อนกรวดที่ไร้ค่า 
              แต่เสียงตระโกนที่ร้องก้องออกไปในขวดโหล ไม่มีใครได้ยิน มีแต่เพียงเสียงของก้อนกรวดที่เทลงมาในขวดโหลเรื่อยๆ ตะโกนไปคงไร้ความหมาย หนทางของการเอาชีวิตรอดในขวดโหลคืิอ ยินดีรับความเจ็บปวดจากก้อนกรวดที่เทลงมา เพราะสักวันก้อนกรวดแห่งนี้จะทับทมขึ้นสูงเรื่ิอยๆ ทำให้ฉันมีโอกาสที่จะรอดออกจากขวดโหลใบนี้ และเมื่อถึงวันนั้นฉันอาจจะจำยอมละทิ้งลูกปิงปองทั้ง 3 ลูก ที่ได้จาลึกความฝันและความท้าทายทั้งหมดของฉันไว้ พร้อมกับใช้ฆ้อนทุบขวดโหลที่คอยพันธนาการความคิดสร้างสรรค์ ความสุข และความท้าทายที่อยู่ในหัวสมองของฉันออก  แม้มันจะเจ็บปวดจากการโดนแก้วบาดจนเลือดไหล แต่มันก็อาจจะคุ้มค่า เพราะมันทำให้ความจำของฉันกลับคืนมาท่ามกลางความมืดมิดในเวลานี้ ที่ ณ ขณะนี้ความจำของฉันได้เลือนลางหายไปไหนก็ไม่รู้
            แสงตะวันเริ่มฉายแสงเรืองรองจากปลายขอบฟ้าทางทิศตะวันออก ฉันเงยหน้ามองดูทีวี ที่บอกว่าวันนี้เป็นวันพฤหัสบดีที่ 29 ธันวาคม 2559 ไม่ใช่วันอาทิตย์ แต่เป็นวันที่ฉันต้องไปเผชิญกับเอกสารกองโตอีกครั้งเหมือนทุกวัน ทุกวัน และทุกวัน แต่ชีวิตก็ยังต้องดำเนินต่อไป


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที