^OrMiaRko^

ผู้เขียน : ^OrMiaRko^

อัพเดท: 14 มี.ค. 2007 12.09 น. บทความนี้มีผู้ชม: 6220 ครั้ง

tanabata วันที่ดาวสองดวงจะโคจรมาพบกันที่ทางช้างเผือก


Tanabata(ประกวดJ-columnist)


20216_4550.gif


“ทานาบาตะ” เป็นดั่งตำนาน นิทานเรื่องทางช้างเผือก เรื่องราวความรักที่ต้องพลัดพรากห่างไกล ทั้งที่ยังรักอยู่เต็มหัวใจ

เรื่องราวเล่าขานเมื่อนานมาแล้ว “โอริ ฮิเมะ” เป็นลูกสาวของเทพผู้ดูแลสวรรค์ โอริฮิเมะนั้นหน้าตาสะสวย ผิวพรรณงดงาม ขยันขันแข็ง และยังมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตนเป็นอย่างมาก หน้าที่ของนางคือ การทอผ้า นางทอผ้าอยู่ที่ฝั่งด้านเหนือของทางช้างเผือก และด้วยผ้าที่นางทอออกมานั้นมีความปราณิตงดงามเป็นที่พึงพอใจของเหล่าทวยเทพทั้งหลาย จึงทำให้นางพลอยต้องนั่งทอผ้าตลอดทั้งวันทั้งคืน ไม่เคยได้หยุดพัก บิดาของนางรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่นางมี ให้รู้สึกสงสารนางเป็นอย่างมาก จึงประกาศหาคู่ครองให้เพื่อให้โอริฮิเมะ ได้มีความสุขบ้างแม้เพียงเล็กน้อย เมื่อวันเลือกคู่มาถึง บรรดาชายหนุ่มที่รับรู้ข่าวการประกาศหาคู่ครองของสาวงามอย่าง โอริ ฮิเมะ ก็มารวมตัวกัน และทันทีที่นางทอดสายตาไปยังบรรดาชายหนุ่มเหล่านั้น สายตาของนางก็พลันสะดุดเข้ากับชายหนุ่มผู้ซื่งเป็นคนเลี้ยงวัวอยู่ที่ฝั่งด้านใต้ของทางช้างเผือก และในชั่วขณะนั้นเอง นางก็ตกหลุมรักและได้มอบหัวใจทั้งดวงของนางให้กับชายหนุ่มเลี้ยงวัวที่ชื่อ ฮิโกโบชิ คนนี้นี่เอง ฝ่าย ฮิโกโบชิ ก็รู้สึกตกหลุมรัก โอริฮิเมะเช่นกัน เมื่อเป็นดังนั้นจึงมีการจัดงานแต่งงานขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองความรักอย่างมีความสุข

แต่สรรพสิ่งทั้งปวง... ย่อมมีด้านที่สองอยู่เสมอ ไม่เว้นแม้แต่ความรัก หากใช้อย่างงมงายไม่ถูกวีธีก็อาจจะยังความทุกข์เข็ญมาสู่ผู้ถือครอง ผู้ที่เป็นเจ้าของความรักนั้นอย่างมหาศาล ดังเช่น โอริฮิเมะ นางและ ฮิโกโบชิ ต่างก็ตกหลุมรักกันเป็นอย่างมาก มากเสียจนลืมไปว่าตนเองนั้นคือใคร มีหน้าที่รับผิดชอบอะไร เมื่อทั้งสองแต่งงานกันแล้วนั้น ทั้งคู่ต่างทุ่มเทความรักที่มีให้แก่กันจนละเลยหน้าที่รับผิดชอบของตน โอริฮิเมะ ไม่ยอมทำงานทอผ้าเหมือนเช่นเคย ทั้งสองออกไปเที่ยวด้วยกันทุกวัน ทุกคืน ลุ่มหลงอยู่กับความรักมากล้นที่ทั้งคู่มีให้แก่กัน ยิ่งนานวันโอริฮิเมะก็ยิ่งลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ทำอะไรเลยนอกจากใช้เวลาทั้งหมดที่มี อยู่กับฮิโกโบชิ นานวันเข้าบิดาของนางซึ่งรับรู้เรื่องราวโดยตลอดก็โกรธมาก จึงสาบให้ทั้งสองแยกจากกันไปคนละทางไม่ให้ได้เจอกันอีก เมื่อต้องแยกจากกับคนรักทั้งทั้งที่ยังรักกันอยู่เต็มหัวใจ มันยากยิ่งที่จะทำใจ ด้วยหัวใจที่ร่ำร้องเรียกหา โอริฮิเมะร้องไห้ เศร้าโศกเสียใจ จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด เฝ้าอาลัย อาวรณ์กับการพลัดพรากในครั้งนี้ คิดถึงแต่วันเวลาแห่งความสุขที่ได้อยู่กับฮิโกโบชิ ล่วงผ่านไปหลายเพลา ก็ไม่มีทีท่าว่านางจะอาการดีขึ้น ไม่มีรอยยิ้มปรากฎบนใบหน้า ไม่มีเสียงหัวเราะที่ร่าเริงสดใสดังเช่นก่อน

บิดาของนางเห็นดังนั้น ก็รู้สึกสงสาร ทรมานใจเป็นที่สุดที่เห็นลูกไม่มีความสุข จึงอนุญาติให้ โอริฮิเมะ เจอกับ ฮิโกโบชิได้ปีละหนึ่งครั้งโดยมีเงื่อนไขว่า ทั้งสองต้องกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง และรับผิดชอบให้ดี โอริฮิเมะและฮิโกโบชิต่างก็ดีใจมาก เพราะถึงแม้จะเป็นเพียงแค่ปีละหนึ่งครั้ง แต่อย่างน้อยก็ยังมีโอกาสได้พบหน้าคนที่รัก ทั้งสองรอคอยอย่างมีความหวังที่จะข้ามทางช้างเผือกมาพบกันในวันที่ 7 เดือน 7 ของทุกๆ ปี ดาวสองดวง “โอริฮิเมะ” กับ “ฮิโกโบชิ” จะได้พบกัน ซึ่งก็คือวันที่ทางช้างเผือกจะปรากฎขึ้นบนท้องฟ้าของประเทศญี่ปุ่นให้ได้เห็นกันในทุก ๆ ปี และในวันนี้ก็เกิดพิธี "ทานาบาตะ" ขึ้นมา ซึ่งชาวญี่ปุ่นเล่าต่อกันมาจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลานว่า ในวันนี้หากได้ไปตัดต้นไผ่แล้วนำมาปักไว้ในรั้วบ้าน และเขียนคำอธิษฐานใส่กระดาษ นำไปผูกไว้ที่ต้นไผ่ คำอธิษฐานนั้นก็อาจจะได้ผลสมดังใจปรารถนา

มุมนึง.. อาจจะดูเป็นเรื่องน่าเศร้า นางฟ้าทอผ้ากับหนุ่มเลี้ยงวัวที่มีความรักให้กันมากเหลือเกินจำต้องแยกจาก เหลือไว้เพียงปีละหนึ่งวันเท่านั้นที่จะได้พบกัน แต่ถ้าลองมองในอีกมุมนึง การที่ถูกแยกจากกัน ก็มีเรื่องดีดีแฝงอยู่ นางฟ้าทอผ้าก็ได้กลับไปรับผิดชอบหน้าที่ในการทอผ้าตามเดิม หนุ่มเลี้ยงวัวก็กลับไปเลี้ยงวัว ทั้งสองอยู่ห่างแม้เพียงทางช้างเผือกกั้น ที่ถึงแม้จะไม่ได้พบกันแต่ต่างก็รู้ดีว่ายังมีกันและกันอยู่ในอีกฝั่งฟากของทางช้างเผือก รอคอยช่วงเวลาอันหอมหวานที่จะได้พบเจอกันในอีกหนึ่งปีข้างหน้า และต่างก็ทำในสิ่งที่ตนเองต้องทำ มีเวลาได้ไตร่ตรองถึงการกระทำของตนและผลที่เกิดตามมา ต่างเริ่มเรียนรู้ที่จะใช้เวลาแสนหวานอันแสนสั้นนั้น ให้คุ้มค่ากับที่เฝ้ารอคอยมาเป็นเวลานับปี ความห่างไกลจากคนรักของทั้งคู่นั้นไม่ได้ทำให้ความรักที่ต่างมีให้แก่กันลดลงไปแม้แต่น้อย แต่กลับทวีเพิ่มมากยิ่งขึ้นพร้อมๆ กันกับปัญญา ปัญญาที่จะใช้ความรักที่ต่างก็มีอย่างมหาศาลให้ถูกวิธี 
                                        

20216_tanabata-orihiko.gif

                                         

 

ทานาบาตะ เทศกาลแห่งความรักและการอธิษฐาน

จากเพื่อรอคอยวันที่ได้พบกันใหม่ ห่างกันแค่เพียงห่างไกล แต่หัวใจยังอยู่ใกล้ดังเดิม


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที