วันหนึ่ง วันนั้น
สองข้างทางค่อยๆ แปรสภาพจากตึกสูงๆ เป็นต้นไม้เขียวๆ รู้สึกดีอย่างประหลาดครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ หรือตึกที่เหมือนกล่องมานาน มาเจออะไรกว้างๆ อย่างนี้ ก็ต้องลิงโลดกันบ้าง เป็นธรรมดา นานๆ เปิดหูเปิดตา เรียกว่า "กำไรชีวิต" ก็คงไม่ผิดหรอกครับ
ราวๆ สองชั่วโมง เราก็ไปถึงโรงเรียนหมู่บ้านเด็ก จังหวัดกาญจนบุรี ที่นี่ เป็นส่วนหนึ่งของโครง การดีๆ จากมูลนิธิเด็ก รับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ยากจน โดยไม่มีการเก็บค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น ค่าใช้จ่ายทั้งหมด มาจากการบริจาคของผู้มีจิตศรัทธา ทั้งชาวไทยและต่างประเทศ มีเด็กๆ อยู่ราว 150 คน อายุตั้งแต่ 2 ปี ไปจนถึง 20 ปีเลยครับ
ภายในรั้วโรงเรียนที่กว้างพอสมควร เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ ทำให้รู้สึกร่มรื่น (แม้อากาศจะร้อนไปสักนิด) เท่าที่ทราบ โรงเรียนตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำแควใหญ่ เรื่องอากาศไม่ต้องพูดครับ บริสุทธิ์สะอาดที่สุด ก็เหมือนเด็กๆ ที่นั่นแหละครับ ที่ใสสะอาด และถ้าจะมีความหม่นหมองอยู่ในตัวพวกเขาบ้าง ก็คงเป็นเพราะสาเหตุการมาจากครอบครัวที่แตกแยก จิตใจน้อยๆ ก็ย่อมมีความเหว่ว้าอยู่ลึกๆ
อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เจ้าหน้าที่ที่นี่ดีครับ เขาต้อนรับขับสู้พวกเราเป็นอย่างดี หาน้ำหาท่ามาให้เราดื่มคลายร้อน ผมแอบจิบแก้วของพี่แนนไปอึกใหญ่ ชื่นใจครับ เด็กๆ มาล้อมหน้าล้อมหลังเรากันเป็นการใหญ่ หลายคนเริ่มค้นข้าวของ คงอยากรู้ว่าเราเอาอะไรไปให้เขาบ้าง และด้วยความขาดความอบอุ่นจากครอบครัว ไม่ถึงสิบนาทีที่พวกเราไปถึง พี่ๆ แต่ละคน ก็มีน้องๆ จับมือ แล้วก็รุมล้อมอยู่เต็มไปหมด
เรามอบเงินให้อาจารย์เก็บไว้เป็นค่าอาหารกลางวันแก่เด็กๆ อาจไม่ใช่เงินก้อนโต แต่ความสุขใจที่เราได้นั้น ก้อนเบ้อเริ่มเลยครับ
ผมรู้สึกเช่นนั้น และคิดว่าพี่ๆ คนอื่นๆ ก็คงไม่แตกต่างจากผม
ช่วงบ่ายๆ หลังจากเลี้ยงไอศครีมเด็กๆ กันถ้วนหน้า (ผมก็แอบเลียไอศครีมของพี่แอนไปสองแผล่บ) เด็กๆ ก็พาเราไปดูแปลงผักสวนครัวที่พวกเขาปลูกไว้ พี่ๆ ไปกันหมด ผมขี้เกียจไปครับ เลยโต๋เต๋ไปอ่านบอร์ดหน้าโรงเรียน เป็นบอร์ดแสดงผลงานศิลปะของเด็กๆ ทึ่งเลยครับ หลายๆ ภาพที่ผมเห็น มีแววว่าคนวาดจะเป็นจิตรกรเอกในอนาคตได้ไม่ยาก (พี่แตนก็ว่าอย่างนั้น) แต่ที่ผมสะดุดสุดๆ ก็คือหัวข้อบนบอร์ดที่เขียนได้โดนใจผมมาก เขาเขียนว่า "ไม่ได้ติดรูปนี้ เพื่อยกย่องคนวาด แต่ติดรูปนี้ไว้เพื่อให้เข้าใจคนวาด" เด็ดมากครับ ผมเห็นพี่เพ็ญเรียกพี่แตนไปดูแล้วชมยกใหญ่ว่าเฉียบคม...ประทับใจ
(มีต่อตอน 2 ซึ่งเป็นตอนจบ)
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
