H. Kisara

ผู้เขียน : H. Kisara

อัพเดท: 14 มี.ค. 2008 07.59 น. บทความนี้มีผู้ชม: 136537 ครั้ง

เนื่องจากเป็นบันทึกในญี่ปุ่นที่ไล่มาจากในอดีต อาจทำให้มีเนื้อหาบางส่วนไม่อัพเดตและไม่ตรงตามฤดูกาลไปบ้างค่ะ m(_ _)m


แซวแม่... ^_^;

แม่มาหาและกลับไทยไปได้หลายวันแล้ว จึงได้แต่มองของที่แม่ทิ้งไว้ดูต่างหน้า..

ของที่ว่าก็ได้แก่ มัสมั่นทูน่ากระป๋อง แกงไก่ทูน่ากระป๋อง พะแนงกระป๋อง ปุ้มปุ้ยปลายิ้ม หอยลายกระป๋อง ทุกอย่างอย่างละ 5 กระป๋อง มาม่าต้มยำน้ำข้นแพ๊คใหญ่ ไวไวต้มยำน้ำข้นแพ๊คใหญ่ (ทำไมต้องเอามา 2 ยี่ห้อก็ไม่เข้าใจ) โคคาก๋วยจ๊บ 30 ถุง ทุเรียนทอด 15 ถุง น้ำพริกตาแดง น้ำพริกกะปิ น้ำพริกเผา น้ำพริกหนุ่ม… (คือเค้ามากัน 4 คน ช่วยๆกันแบกมา)

ที่สำคัญก็คือเราเป็นคนไม่กินน้ำพริกซะด้วย ...(-_-;)

เรื่องที่ไม่กินน้ำพริกนี่แม่ก็รู้ดีอยู่ แต่ถามว่าแล้วเอามาทำไม คุณนายเธอก็จะตอบว่าเธอเอามากินของเธอเอง (แล้วกินเข้าไปหมดมั้ยเนี่ย 10 วัน 5 กระปุกเนี่ย!) (-_-;)

แถมไม่รู้ใครปล่อยผ่านให้แบกข้าวไทยมาได้ไง 2 กิโล กลัวจะกินน้ำพริกกับข้าวญี่ปุ่นแล้วไม่อร่อย มะนาวก็ยังขนมาเพราะกะจะมายำปลากระป๋องกินยามอดอยาก ปลากระป๋องก็ยังขนมาด้วย!! เพราะกลัวญี่ปุ่นไม่มีปลากระป๋องให้ยำ (-_-;)

ทีแรกมากัน 4 คนกระเป๋าก็คนละใบ แล้วทำไมวันกลับ คน 4 กระเป๋า 6 เป้ 3 ถุงอีก 2 ก็ไม่รู้ (-_-;)

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไอ้ที่เพิ่มน่ะคือของฝากเค้าทั้งนั้น แค่ชาเขียวก็เป็นตันแล้วมั้งน่ะ

ไอ้เรื่องชาเขียวนี่ก็อีกอย่าง รู้... ว่าชาเขียวน่ะมันดีต่อสุขภาพ... แต่จะแบกมาจากไทยเอามาให้กินทำไมนี่ (-_-;) ที่ญี่ปุ่นก็มีขาย

และด้วยว่ามาถึงญี่ปุ่นซึ่งเป็นแดนชาเขียว แม่ก็เลยต้องหาของฝากชาวบ้านเค้าเป็นชาเขียวเป็นการด่วน อ่านไม่ออกแล้วยังหยิบของเค้ามั่วมาอีก (-_-;) ญี่ปุ่นมีชาเป็นสิบๆชนิด ไม่ได้มีแต่ชาเขียว นี่เห็นซองชาก็นึกว่าชาเขียวไปหมด ไปกวาดของเขาลงมาทั้งชั้น ทำให้เราต้องเอากลับไปดิสเพล์คืนให้เขาอีก T^T (มีคนมาถามหาของเราด้วย ก็แน่สิ.. ท่าดิสเพล์ของเรามันบ่งบอกมากว่าเราน่าจะเป็นพนักงานที่นี่...) ทีหลังหยิบแต่อันที่บอกนะแม่ ดูที่มันลายเดียวกันสิ โํธ่...T^T

หลังจากนั้นมีการพาแม่ไปซื้อของที่ร้าน 100 เยน ดูทุกคนตื่นเต้นกันใหญ่ (^_^;) เรียกหากันให้วุ่นเพราะอยากรู้ว่านี่มันคืออะไร ใช้ทำอะไร (งานยุ่งกว่าไปเป็นล่ามเจ็ดวันที่โอกายามะอีก) เพราะมัวแต่วิ่งวุ่นไปทั่วเนี่ย จึงเผลอมองหลุดๆไปบ้าง...

เผลอแผลบเดียว แม่ไปซื้อปลั๊ก 3 ตามาจากร้าน 100 เยน ซะแล้ว... (-_-;)

เอามาทำไมเนี่ยแม่... ไฟญี่ปุ่นกับไฟไทยมันไม่เท่ากัน (เกือบโดนฟาดด้วยสายไฟในฐานะที่ไม่ยอมบอกก่อน) (-_-;) (ว่าแต่ซื้อทำไม ปลั๊กสามตา.. ที่ไทยเยอะแยะ)

ผลก็คือ คณะทัวร์ยัดของกลับใส่กระเป๋ากันไม่หมด ... ต้องสละทรัพย์สินที่เอามาให้เรากันเป็นการใหญ่

แล้วไอ้ที่ให้มาแต่ละอย่างนะ เสื้อคุณป้ารุ่นปี `80 สีบานเย็นแป้นแล้นอย่างเนี้ย เสื้อกล้ามวี๊ดวิ่วกินลมชมวิวอย่างเนี้ย.. ยังมีกางเกงเลกับหมอนทิ้งไว้ให้อีก (จะไปใส่เมื่อไหร่เนี่ยตรู ห้องญี่ปุ่นยิ่งแคบๆ ขยะก็ทิ้งลำบาก) (-_-;) แต่ก็โอเค... ไม่เป็นไร ยัดไม่หมดก็ทิ้งไว้ก่อน...

แล้วยังไม่ทันกลับเลย สั่งของฝากแล้ว (^_^;) คราวหน้ากลับไปเอาไอ้นี่กลับไปให้ด้วยนะ เอาชาเขียวมาเยอะๆ...

แม่... อาจจะเข้าใจผิดว่าชาเขียวมันเป็นยาวิเศษของเสมิร์ฟอยู่นะ (-_-;) ทางที่ดีไปเช็คกับนิตยสารสุขภาพด้วยว่าอาหาร 5 หมู่ที่ต้องกินมีอะไรบ้าง ไม่ใช่ดื่มชาเขียวแต่ยังทานส้มตำโคตรแซ่บอยู่ มันอาจจะช่วยอะไรได้ไม่มาก

แต่อย่างว่า.. มาแค่ 10 วันก็คงถามหาชาเขียว ถ้ามาอยู่สามเดือนก็คงถามหาแต่ส้มตำแน่เลย เชื่อเหอะ.. (^_^;)


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที