สุภัทร

ผู้เขียน : สุภัทร

อัพเดท: 27 ก.พ. 2008 04.48 น. บทความนี้มีผู้ชม: 56474 ครั้ง

เชิญอ่านบทกวีเริงระบำธรรมชาติ หากชอบโปรดช่วยโหวตด้วยนะครับ ขอบคุณครับ


อ้างว้างที่กลางใจ

อ้างว้างที่กลางใจ

มองดอกไม้ลมพัดไหวที่ชายทุ่ง

มองดูคุ้งแควใหญ่ในโลกกว้าง

มองดูมวลแมกไม้รอบรายทาง

เกิดอ้างว้างป่นปี้ที่กลางใจ

เพราะดอกไม้ที่เคยไหวตามชายทุ่ง

ก็เพราะคุ้งแควนี้ที่เคยไหล

เพราะต้นไม้ที่เคยเห็นเป็นพฤกษ์ไพร

มองออกไปไม่เห็นเหมือนเช่นเดิม

ใครหนอใครทำลายช่างร้ายนัก

โปรดฟูมฟักธรรมชาติสวยช่วยส่งเสริม

ปลูกด้วยรักถักและทอมาต่อเติม

ช่วยกันเพิ่มเริ่มจากใจให้โลกเย็น

ส.จันทร์เพ็ญเสมอ....


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที