เพียงสบตา

เหมือนถูกปักด้วยศรรักเป็นสักขี

เหมือนรู้จักมานานนับกับคนดี

ใจดวงนี้จึงอ่อนไหวคล้ายต้องมนต์

เพียงสบตาคู่หวานเมื่อวานก่อน

กลับมานอนใจร้อนรุ่มทั่วขุมขน

อยากจะพบอยากสบตาคนหน้ามน

อยากจะยลเห็นร้อยยิ้มที่พิมพ์ใจ

เพียงสบตาครั้งเดียวกลับเปลี่ยวจิต

ได้แต่คิดถึงหน้ามนทนไม่ไหว

อยากห้ามจิตไม่รู้ปรามห้ามยังไง

เพราะหัวใจห้ามลำบากยากเหลือเกิน

เพียงสบตาแค่หนึ่งครั้งใจยังเผลอ

เฝ้าแต่เพ้อถึงคนไกลไม่ห่างเหิน

รู้สึกเธอเหมือนเคยสร้างร่วมทางเดิน

ใจจึงเพลินกับการพบสบตากัน

เพียงสบตากับเธอใจเผลอพลั้ง

ประดุจดังใจจะบ้าจะอาสัญ

หากได้พบสบตาเห็นหน้ากัน

ในวันนั้นคงหลับสบายไม่อาวรณ์

เพียงสบตาครั้งแรกแปลกใจนัก

ถูกศรรักปักหัวใจเฝ้าไถ่ถอน

หากไม่พบใจฉันอาจจะขาดรอน

อยากอ้อนวอนเธอหันหน้าสบตากัน

ส.จันทร์เพ็ญเสมอ...