กินอิ่มแล้วก็เริ่มออกเดินเที่ยวในย่านเมืองโบราณ มรดกโลก
ขณะเดินอยู่นั้น มีแม่ค้าขายถั่วเดินมาขายถั่วให้เรา พี่แกให้อิงและเก๋ชิมถั่ว ถั่วพี่แกรสงั้นๆ เราเลยไม่ช่วยซื้อ แต่มาอีกประมาณ 30 นาที พี่แกผ่านมาอีก เอาถั่วให้เราชิมอีก เราไม่ชิม แกก็เลยพูดว่า You No Money! แปลว่าไรหนอ
ถูกหลอก มาตลอดการเดินทาง ตอยเลยเอามั่ง หลอกเด็กให้มาถ่ายรูปด้วย หลอกแบบนี้คงไม่เป็นไร
ถ่ายรูปเสร็จก็ไปเดินเที่ยวศูนย์สาธิตงานฝีมือ
มีการสาธิตหลายต่อหลายอย่าง สาธิตการทำหมวกโบราณ การปักผ้า การปั้นหม้อ และอื่นๆ ดูเสร็จพวกเราก็พากันไปเดินเล่นริมน้ำ
เดินเที่ยวเสร็จก็ต้องรีบกินข้าว เพื่อจะไปขึ้นรถให้ทันตอนบ่ายโมงครึ่ง กลับไปที่เว้
นั่งรถกลับ ระหว่างทางฝรั่งสาวสุดสวย ให้คนขับรถจอด แล้ววิ่งลงไปข้างรถ เวลาผ่านไป 3 นาที สาวสวยวิ่งขึ้นมาแล้วบอกทุกคนว่า Sorry I have to pee. ตลกดี
ถึงเว้ เรา check in ที่ A Dong Hotel น้อง reception บอกว่าห้อง 10 เหรียญชั้น 1-3 เต็มแล้ว เราต้องใช้ห้องชั้น 4 เอาก็เอา เหนื่อยแล้ว ขี้เกียจไปหาใหม่
ออกเดินเที่ยวอีกตอน 5 โมงครึ่ง ผ่านโรงแรมสุดหรู
เดินไปเดินมา ก็เจอร้าน Mandarin Cafe เราก็เลยเข้าไปกินน้ำกินขนมกันนิดหน่อย
ได้ถ่ายรูปกับเจ้าของร้าน Mr. Koo ด้วย ข่าวว่าเค้าเป็นตากล้องที่ดังมากในเวียดนาม
แวะซื้อของฝากตรงข้ามร้าน Madarin cafe แล้วเดินไปดู Night Life ของคนเวียดนามในเว้ที่สะพานตรังเทียน ไม่มีรูปเพราะมืดมาก คนมานั่งดื่มกันริมน้ำบนตั่งเล็กๆ บางคนก็ร้องเพลง Karaoke ชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูง ถ่ายรูปคู่รัก กินขนม ผลไม้ไปตามเรื่อง
กลับถึงโรงแรม หัวถึงหมอนหลับเป็นตาย
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
