เนื่องจากกานต์มาถึงนิวซีแลนด์ก่อนวันปฐมนิเทศหนึ่งอาทิตย์ เธอจึงมีเวลาว่างมากกว่าโทไบอัสที่ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือฟิสิกส์ตั้งแต่เช้ายันค่ำ บ่ายวันหนึ่งที่ไม่มีหิมะตกโทไบอัสก็ชวนไปซื้อของที่ห้าง Woolsworth ร้านชื่อดังในประเทศแถบมหาสมุทรแปซิฟิค
เพราะว่าเป็นวันอากาศค่อนข้างดี (หนาวและลมแรงแต่อย่างน้อยก็ไม่มีหิมะ) ประจวบกับความเบื่อหน่ายห้องสี่เหลี่ยมแคบๆทำให้กานต์แทบจะกระโดดตัวลอยออกจากโซฟา คว้าเสื้อโค้ทสีดำกำมะหยี่ที่มีฮู้ดเป็นรูปหูแมวมายืนรอโทไบอัสที่หน้าประตูทางออกจากบ้าน เขาส่งสายตาล้อๆมาแต่ไม่ได้พูดอะไร
ห้างร้านที่นี่ไม่ใช่ตึกระฟ้าแบบที่เห็นในกรุงเทพ หากแต่เป็นตึกชั้นเดียวเหมือนซุปเปอร์มาร์เก็ตทั่วๆไป โทไบอัสลากรถเข็นออกมาจากแถวอย่างชำนาญแล้วบอกให้กานต์เข็นมันไปด้วยกัน จะด้วยเหตุที่รถเข็นมันเล็ก หรืออากาศที่หนาวจัดทำให้หนุ่มสาวขยับตัวมากระทบไหล่กันบ่อยครั้ง ทั้งสองคนหันมายิ้มให้กันบางๆแต่ทว่าไม่มีใครขยับตัวออกห่างแต่อย่างใด...
เริ่มจากโซนของใช้ในห้องน้ำ โทไบอัสแนะนำว่าให้ซื้อครีมทาผิวไปใช้เพราะว่าอากาศหนาวทำให้ผิวแตกแห้งได้ กานต์ลังเลอยู่พักหนึ่งก็หยิบขวดโลชั่นสีม่วงกลิ่น Sweet Petal ขึ้นมา
ตกลงชอบกลิ่นนี้แหละ เธอหันไปบอกชายหนุ่มร่างโปร่งที่ยืนล้วงกระเป๋าอยู่หน้าชั้นยาสีฟัน เขาเดินเข้ามาหาช้าๆ คว้าเอาขวดไปดมแล้วก็บอกออกมาว่า
สวีทพีนี่หอม ผมมีอยู่ขวดนึงที่บ้าน ใช้หลังอาบน้ำใหม่ๆ ผมชอบ เขาทำหน้าเคลิ้ม ลากเสียงยานคาง แล้วก็หมุนตัวโยนขวดโลชั่นนั้นลงบนรถเข็น เดินลิ่วออกไป ปล่อยให้สาวไทยยืนเขินอยู่พักใหญ่
ตาบ้า มาชอบอะไรกับกลิ่นโลชั่นผู้หญิงกันนะ กานต์บ่นกับตัวเองเบาๆแล้วเดินตามร่างสูงนั้นออกไป
ผมจะซื้อกางเกงในไปเพิ่ม อากาศมันหนาว ผ้าไม่แห้งเลย ว่าที่เจ้าของกางเกงในตัวใหม่หอบบ็อกเซอร์ลายทางมาเทลงบนรถเข็น
นั่น...ความวัวไม่ทันหายความอายเข้ามาแทรก... คุณหนุ่มเมืองผู้ดีนี่ไม่รู้จักอายมั่งรึไงนะ เวลาซื้อของพวกนี้ใครเค้าเปิดเผยกัน เดี๋ยวก็รู้หมดหรอกว่าใส่ไซซ์ไหน (ว่าแล้วกุลสตรีไทยก็เลยแอบมองไปนิดๆ มองตัวที่เค้าหยิบมานะคะ ไม่ได้มองตัวที่เค้าใส่...)
อ้าวทำเป็นไม่สนใจ มีของคุณด้วยนะ ผมลองเทียบดูกับตัวที่ตากไว้ในห้องน้ำเมื่อเช้า ขนาดเท่าๆกันเลย เขาหลิ่วตาล้อเลียนเมื่อเห็นแก้มสาวไทยสีเข้มขึ้น
ผมหมายถึงชุด thermal เก็บความอบอุ่นร่างกาย หรือที่คุณเรียกลองจอนต่างหากเล่า คิดไปถึงอะไรน่ะ ชายหนุ่มนึกสนุกจึงยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ สูดกลิ่นหอมจากเรือนผมของคนที่อยู่ตรงหน้า
หิว ไปซื้อผักมาทำกินดีกว่า รู้ตัวว่าเสียเชิงซะแล้ว กานต์จึงพาร่างกลมๆเข็นรถหนีออกไปจากโซนชุดชั้นในโดยเร็วที่สุด ปล่อยหนุ่มน้อยยืนกลั้วหัวเราะไว้เบื้องหลัง
โซนผักผลไม้นั้นยิ่งหนาวเย็นกว่าโซนไหนๆ อาหารที่พอจะคุ้นตาก็มีแต่บร็อคโคลี่สีเขียวสด แครอท และมันฝรั่งเท่านั้น กานต์มองโทไบอัสเลือกบร็อคโคลี่และแครอทอย่างเพลินๆ ตาสีฟ้าคู่ใสดูจะมีสมาธิกับการซื้ออาหารมากกว่าตอนเรียนฟิสิกส์ซะอีก ริมฝีปากบางๆเผยออกเล็กน้อยอย่างเป็นธรรมชาติ... พลันชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นมาสบตาพอดี
น่ะ...ยิ้มอีกแล้ว...ตานี่ยิ้มอะไรนักหนา กานต์นึกหมั่นไส้อยู่ในใจในขณะที่ท้องไส้เริ่มปั่นป่วนเพราะสายตานั้น
To
ma
to มะ...เขือ...เทศ ฉันกำลังหามะเขือเทศ กานต์แทบจะเขกหัวตัวเองแล้วลงไปนอนดิ้นพราดๆอยู่กลางพื้นเมื่อคำพูดแก้เขินหลุดรอดออกมาเป็นชื่อผักที่เธอไม่ชอบกินเอาเสียเลย
ฮ่าๆ Tomatoอยู่ทางนู้น ถ้ามัวมองแต่ Tobias คุณจะหาเจอได้ไง เขาพยักเพยิดไปทางบูธมะเขือเทศพันธุ์ต่างๆพร้อมกับแซวไม่ยั้ง
สาวไทยก้าวออกไปช้าๆ หยิบผักสีแดงอมน้ำจุกสีเขียว ที่เพียงมองก็รู้ถึงรสเปรี้ยวและเนื้อนิ่มเละของมัน...แล้วบรรจงใส่ถุงอย่างไม่ให้เสียเชิงหญิงไทย...
โทไบอัสพากานต์ไปทุกซอกซอยของ Woolsworth หยิบซอสปรุงอาหารบ้าง เลือกกุ้งสดแช่แข็งบ้าง นานๆทีจะหันมาถามว่าต้องการอะไรอีกมั๊ย ซึ่งคำตอบก็เหมือนเดิมคือ เดินต่อไปเรื่อยๆแหละ เจออะไรน่าสนใจจะซื้อ
หลังจากที่จ่ายเงินแล้ว ทั้งสองก็พบว่าข้างนอกหิมะตกอีกแล้ว ของที่ซื้อมาก็เต็มรถหนักเกินกว่าจะหิ้วกลับฝ่าสายลมไปได้ กานต์หันไปส่งสายตาเป็นเชิงปรึกษากับชายหนุ่มร่างสูงข้างๆประมาณว่าถ้ารอให้หิมะหยุดก็อาจจะหนาวและมืดมากจนเดินลำบาก แต่หากฝ่าหิมะออกไปก็อาจจะหนาวตาย (เฉพาะสาวไทยผู้แสนบอบบางต่ออากาสหนาวนี่แหละ) โทไบอัสพิจารณาอากาศภายนอกสักพักก็บอกว่า
เอางี้ คุณใส่ถุงมือหนังนี้ไว้ซะแล้วเข็นรถ ผมกันฝนกันหิมะให้คุณเอง แหมนี่ถ้าเป็นหนังซีรี่ส์พระเอกก็คงกางเสื้อให้ความอบอุ่นกับนางเอก แล้วทั้งสองก็สบตาซึ้งอยากอยู่ในห้วงเวลานั้นไปนานแสนนานไปแล้ว แต่บอกแล้วไงคะว่านี่มันชีวิตจริง! ทันทีที่หนุ่มเมืองผู้ดีถอดเสื้อโค้ทออกกางคลุมทั้งคู่ สาวไทยใจหาญของเราก็บึ่งรถเข็นฝ่าหิมะออกไปอย่างรวดเร็วที่สุดโดยไม่รู้สึกถึงไออุ่นใดๆทั้งสิ้น ลมเย็นที่ปะทะใบหูนั้นเย็นราวจะกัดกินประสาทสัมผัสออกไป ลมพัดแรงมากเสียจนหญิงสาวมองได้แค่พื้นและขากางเกงของชายหนุ่มคนข้างๆเท่านั้นเอง
เมื่อถึงบ้านโทไบอัสก็บรรชาให้สาวไทยล้างผัก หั่นผัก กรีดกุ้ง (เอาส่วน ขี้ ออกมาจากหลังกุ้ง)โดยตัวเองนั่งสั่นอยู่หน้าเครื่องทำความร้อน
กานต์จัดแจงต้มน้ำ หุงข้าวเสร็จก็ขอตัวไปล้างหน้า ทำธุระส่วนตัว เมื่อออกมาก็พบว่าหนุ่มน้อยกำลังผัดผักกลิ่นหอมฟุ้ง ข้างๆเตามีซุปบร็อคโคลี่ที่หั่นเป็นชิ้นบางๆรออยู่แล้ว เธอมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง ท่าทางที่เขาผัดผักนั้นดูเชี่ยวชาญ สีสันก็สวย หญิงสาวรีบตักข้าวใส่จานทันที พ่อครัวจำเป็น ได้แต่มองอาหารหิวโซของหญิงสาวยิ้มๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมาเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่
อาหารมื้อแรกนี้มีผัดผักรวมใส่กุ้งสด ไข่เจียว และซุปบร็อคโคลี่ แม้รายการจะดูพื้นๆแต่เขาก็ผัดผักได้กรอบกำลังพอดี แถมยังสีสันสดใส เรื่องรสชาตินั่นไม่ต้องสงสัย อร่อยจนพาให้นึกถึงกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยตอนหนึ่งว่า
แกงไก่มัสมั่นเนื้อ นพคุณ พี่เอย
หอมยี่หร่ารสฉุน เฉียบร้อน
ชายใดบริโภคภุญช์ พิศวาส หวังนา
แรงอยากยอหัตถ์ข้อน อกให้หวนแสวงฯ
อาหารอร่อยๆแบบนี้มันก็น่ารวบเอามือคนปรุงมาแนบอกจริงๆ (แบบว่า...บริเวณอกตอนบนใกล้ๆบ่านะคะ บริเวณเดียวกับเวลาคนเราอุทานว่าอกอีแป้นจะแตกนั่นแหละค่ะ) ผิดก็แต่เรายังเป็นผู้หญิง จะไปทำกริยาเช่นนั้นมันไม่งาม
ชายหนุ่มลุกไปล้างเครื่องครัวก่อน เมื่อหญิงสาวปฏิบัติการ เหมาหมดจาน เสร็จก็เดินไปสมทบ
มาชั้นล้างเอง คุณไปพักซะ เธอพูดพร้อมกับจะแย่งกระทะมาจากมือเขา
ไม่เป็นไร คุณไปนั่งพักเถอะ เขาพูดสวนกลับมา
ทั้งสองยื้อแย่งกระทะกันอยู่พักใหญ่ อยู่ๆโทไบอัสก็นิ่งไป พาสาวกานต์พลอยหยุดนิ่งไปด้วย พอได้สติก็รู้ว่าตัวเองไปจับมือชายหนุ่มเข้าเต็มเปา แถมพอจะผละออกก็โดนมืออีกข้างเกาะกุมไว้อีกด้วย
เหย... เธออุทานขึ้นมาด้วยความเขินสุดขีด ตั้งแต่เกิดมายี่สิบปียังไม่เคยยืนใกล้ชายหนุ่มคนไหนเท่านี้ แถมเรายังไปเป็นฝ่ายจับมือเค้าอีกแน่ะ
มือใครน่ะนิ้ม...นิ่ม หนุ่มน้อยตีหน้าทะเล้นพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้เป็นเชิงล้อเลียน
คราวนี้สาวกานต์ยอมผละออกไปนั่งมองเขาที่โซฟานั่งเล่นแต่โดยดี
พอว่างๆ เธอก็เลยสำรวจรูปร่างของหนุ่มรุ่นน้องเล่นๆ
นายนี่หุ่นดีไม่เลวเลยแฮะ ตัวสูงสักร้อยแปดสิบ คอยาวรับกับผมสั้นรองทรง ไหล่กว้างเห็นเป็นกล้ามเนื้อรางๆจากด้านหลัง มองต่ำลงมาอีกหน่อย...ก็เป็น...อะแฮ่ม...น่องค่ะ...น่องที่มีขนดกแบบผู้ชายปกติ เธอมองเหม่อๆไปยังอาหารตาตรงหน้า เป็นหญิงไทยทำได้อย่างมากก็แอบมองละนะ จะให้ไปยั่วยวนชวนเชิญแบบสาวฝรั่งน่ะทำไม่ได้หรอก
ดูข้างหลังมานานแล้ว เปลี่ยนมาดูข้างหน้าบ้างนะครับ โทไบอัสหมุนตัวกลับมาพูดทีเล่นทีจริง ทำเอาสาวกานต์ถึงบางอึ้งทำอะไรไม่ถูก ได้แต่หลับตาปี๋ก้มหน้าหนีเมื่อร่างสูงโปร่งนั้นเดินเข้ามาใกล้ เขาทำเสียงล้อเลียนเหมือนเป็นคนป่ากำลังทำวิ่งรอบกองไฟอยู่พักใหญ่ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาแล้วก็กลับไปล้างจานอีกครั้ง
นี่เองที่คนโบราณเขาว่าเสน่ห์ปลายจวักนั้นติดตาตรึงใจยิ่งกว่าเสน่ห์ไหนๆ เพราะความสุขนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเพียงช่วงที่ลิ้มรสอาหาร หากยังมีเวลาที่ได้เดินเลือกอาหารร่วมกัน วางแผนเรื่องปากท้องด้วยกัน แถมยังมีเรื่องสนุกๆช่วงเก็บล้างอีกด้วย
คืนนั้นสาวกานต์นอนหลับเต็มอิ่มทั้งอิ่มท้องและอิ่มเอมใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน...
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที