เมื่อเราถึงจุดหนึ่งเราจะรู้ทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป แล้วนั้นแต่เราก็ยังไม่อาจยับยั้งใจได้หมดเลยทีเดียวอารมณ์อันยิ่งใหญ่เกิดขึ้นที่ลิ้น ยังไงเราก็ต้องใช้ลิ้นในการกินอาหารเมื่อวิญญาณผ่านเข้ามาทางลิ้นจะไปสั่งสมองอย่างรวดเร็วทำความกระทบกระเทือนทั้งร่างกายนั่นคือความหิว เมื่อยังมีอารมณ์แห่งความหิวนั้นถือว่าเป็นอารมณ์ที่ละเอียดมาก ผมนั่งพิจารณาที่ร่างกายของเราน้ำหนักมันก็เกินอยู่แล้วทำไมยังหิวอีก ไม่เอาส่วนที่เกินมาใช้ก่อนจะดีมั้ย และแล้วผมก็เริ่มสู้กับมัน ชัยภูมิรบที่ดีคือกายคตาสติ ผมเอาอารมณ์อยู่กับลมหายใจและใช้น้ำเปล่าเป็นเครื่องระงับความหิว เมื่ออยากกินก็ให้กินกินน้ำเปล่า อยากกินอะไรก็จินตนาการว่าเป็นอย่างนั้นแต่จริงๆเป็นน้ำเปล่า ทุกวันเราต้องกินตั้งสามเวลาต้องเสียเวลาไปออกกำลังกายอีก ออกเสร็จแล้วก็กินเข้าไปใหม่ ผมจะดัดนิสัยที่ไม่ดีนี้ ในเมื่อมีงานวิจัยแล้วว่าการกินอาหารเพียงมื้อเดียวจะทำให้ร่างกายแข็งแรงแล้วทำไมไม่ทำล่ะ ก็เราพ่ายแพ้ต่อกิเลสนั่นเอง วันนี้เป็นวันที่ผมประกาศชัยชนะต่อกิเลสตัวนี้ จิตใจได้ตัดขาดจากชิวหาวิญญาณเรียบร้อยแล้วอาจจะเป็ฯชั่วคราวหรืออาจจะถาวรก็ยังไม่ทราบแต่ ความสบายได้เกิดขึ้นอย่างมากคือ สบายกาย สบายใจ สบายกระเป๋า เรากินเพื่อที่จะอยู่ไม่ได้อยู่เพื่อที่จะกินนี่คือหนึ่งในสงครามแห่งอารมณ์ที่สำคัญยิ่งต่อการปฏิบัติธรรมในขั้น
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
