มะลิวัลย์

ผู้เขียน : มะลิวัลย์

อัพเดท: 01 ธ.ค. 2006 19.46 น. บทความนี้มีผู้ชม: 19794 ครั้ง

ปมของชีวิต..ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมของชีวิต และส่วนที่ช่วยตอกย้ำได้มากที่สุด คือวิธีคิดของเราเอง...


บทสรุป

แด่….พ่อแม่..และลูก…

ปมด้อย..แค่เอ่ย ยังรู้สึกเจ็บปวด มันเกิดขึ้นจากหนึ่ง เจ้าตัวคิดไปเองว่าเป็นปมด้อย สองมันเกิดขึ้นจริง ๆ กับชีวิตคน ๆ นั้น แต่ไม่ว่าจะเกิดจากสาเหตุใด มันจะเติบโตได้ดีในสภาวะที่ครอบครัวมีทัศนคติไม่ที่ถูกต้อง วิธีการเลี้ยงดู หรือบุคลิกลักษณะบางอย่างของผู้เป็นพ่อแม่ ก็ส่งเสริมให้เกิดปมด้อยอย่างที่ไม่รู้สึกตัวกันทั้ง 2 ฝ่าย หรือบางที ความคาดหวังที่มากเกิน ความรักที่มากไป ก็ส่งผลให้ปมเติบโตได้ดี อีกเช่นกัน.. ในขณะที่ดวงใจเล็ก ๆ เองก็แยกแยะไม่ถูกว่า สิ่งใดควรเข้มแข็ง สิ่งใดควรอ่อนไหว ..ปมด้อย มันจึงแฝงตัวอยู่ในทุกช่วงวัย

น่าสงสารเด็กหลาย ๆคน ที่สับสนกับตัวเอง เพราะปมด้อยเริ่มทำงาน ปมด้อยเข้าไปสิงสู่ในหัวใจจนกลายเป็นนิสัยที่ไม่น่าคบ ปมต่าง ๆ นานา เหล่านี้ เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาศักยภาพ เป็นอุปสรรคต่อการทำงาน ความรู้สึกผิด หวาดระแวง ก้าวร้าว เก็บกด หงุดหงิด อิจฉาริษยา ทำตัวแปลกแยก ทั้ง ๆ ที่บางทีคนเหล่านี้ความสามารถก็มีมาก แต่ปมด้อยในใจมันฉุดเขา รั้งเขา ใครกันเล่าต้องการแบบนั้น…หลายคนที่ได้มีการศึกษาพัฒนาตัวเองด้วยวิธีการที่ถูกต้อง ปมด้อยอาจเจือจางและหายไปในที่สุด แต่กว่าจะหายได้ ก็ใช้พละกำลัง แรงใจ และวันเวลาไปมากพอสมควร แต่บางคนปมก็ใหญ่เกินกว่าที่จะรักษาหาย แก้ไม่ตก ผ่านเข้าวัยกลางคน ยังไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองนิสัยย่ำแย่ คนเหล่านี้น่าสงสารที่สุด ตรงที่เขาทำผิดโดยที่ไม่รู้สึกว่าเป็นความผิด..มันยากมาก ๆ ที่จะรู้วิธีการแก้ไข อาจไม่กับตาย แต่ปมด้อยก็ทำให้หลายคนมีชีวิตที่ล้มเหลว ครั้งแล้วครั้งเล่า …. เหมือนคนตายทั้งเป็น…

ปม..ที่ว่าจะเกิดขึ้น หรือไม่..เกิดขึ้นแล้วจะเป็นอย่างไร…ความรัก ความเข้าใจ การเลี้ยงดูที่เข้าใจพัฒนาการของแต่ละช่วงวัย..เป็นเรื่องที่แก้ไขได้ดีที่สุด..ความสำคัญมันอยู่ที่ว่า..คุณจะเอาใจใส่มากน้อยเพียงใด..คุณทำให้เขาเกิด..คุณต้องทำให้เขาโต…และต้องโตอย่างงดงามด้วย เพราะนั่นมันหมายถึงคุณให้ชีวิตที่มีความหมายกับคน ๆ หนึ่งอย่างแท้จริง ความหมายที่เขาได้ค้นพบ สังคมจะได้ประโยชน์จากเขามหาศาล ตรงที่เขาเป็นคนสมบูรณ์ ทำให้มีใจที่จะทำคุณงามความดีได้ คนดี ต่อให้อยู่ในสังคมใด ก็เป็นประโยชน์ต่อสังคมนั้น ๆ แต่ถ้าคุณทำให้มันแคระแกน บอบบาง ติดเชื้อโรค..ง่อยเปลี้ยอ่อนแรง จะตายแหล่มิตายแหล่ คุณรู้มั้ยว่าคุณได้เป็นผู้สร้างความสับสนและความทุกข์ระทมอันใหญ่หลวงให้กันคน ๆหนึ่ง และคุณยังเป็นผู้สร้างภาระให้กับสังคมขึ้นมาอีกกระบุงโกย เพราะคนเหล่านี้นอกจากจะเอาตัวไม่รอด ยังมีความสามารถในด้านลบที่จะทำลายสังคมให้สับสนวุ่นวาย และเรรวนไปกับเขาได้ อย่างไม่น่าเชื่อ

เหตุการณ์เหล่านี้ ใครเป็นผู้รับผิดชอบได้นอกจาก คุณ..เพียงผู้เดียว ที่หล่อหลอมและปลุกปั้น ให้เขามีปมได้ซะขนาดนั้น มันคงบาปอันบริสุทธิ์ ที่คุณเองก็ไม่ตั้งใจ..ถึงเวลาแล้วล่ะ ที่คุณจะต้องคิด และศึกษาวิธีการเลี้ยงลูกอย่างถูกวิธี และมีความละเอียดอ่อนในการเลี้ยงดูให้มากขึ้น ก่อนที่ปมมันเกิดขึ้นและเติบโต จนทำลายทุก อย่าง ๆ รวมทั้งความดีงามในหัวใจคุณ…

ส่วนเด็กคนใดที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ ถ้ามองในมุมตัวเอง เราอาจจะโทษผู้ใหญ่ที่ทำให้เราเป็น..แต่ส่วนหนึ่ง ที่เราไม่ใฝ่ดี อาจทำให้ผู้ใหญ่เขาหมดความอดทน และปล่อยเราให้ไปเผชิญโชคชะตา อย่างเดียวดาย..กลายเป็นความไม่อบอุ่นที่เกิดขึ้น อย่างที่ทุกคนก็ไม่ต้องการ

ความเข้าใจและความใฝ่ดี จะช่วยให้ปมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งที่เป็นจริง และการคิดไปเอง..มันลดลงได้ ในที่สุด…เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะใช้ชีวิตได้… มีแต่คนเข้มแข็งเท่านั้น..ที่จะผ่านคืนวันอันโหดร้ายไปได้…

 

 


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที