อัธยา : ataya

ผู้เขียน : อัธยา : ataya

อัพเดท: 05 ธ.ค. 2006 16.02 น. บทความนี้มีผู้ชม: 16127 ครั้ง

พวกมันมาจากไหน ไม่มีใครรู้ แต่พวกมันมีอยู่เต็มไปหมด ดวงตาสีแดงนั่น ใครก็ได้ ช่วยผมด้วย !!!


Doom 3

ชายวัยกลางคนเดินเข้ามาในสำนักงาน เขาแขวนหมวกและเสื้อนอกไว้บนที่แขวน ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้หนังโครมใหญ่ เขาหลับตาและปล่อยให้จิตว่างอยู่สักพักจึงหันไปดูกรอบรูปที่วางอยู่บนโต๊ะ รูปของเขากับเด็กผู้ชายหันมายิ้มให้กับกล้องถ่ายรูป ทั้งคู่กำลังตกปลากันอย่างสนุกสนาน ชายวัยกลางคนหยิบกรอบรูปขึ้นมาดูมีรอยยิ้มเล็กๆปรากฏที่มุมปากหากแต่แววตาฉาบไปด้วย ความเศร้าที่แสนประหลาด “สารวัตรครับ” ตำรวจหนุ่มพรวดพราดเข้ามาในห้อง “มีอะไรเหรอ” เขาวางกรอบรูปไว้ที่เดิมและหันไปมองที่ตำรวจหนุ่มด้วยแววตาเข้มแข็งเช่นเดิม “มีเบาะแสเข้ามาแล้วครับ รู้สึกว่าผู้ต้องหาของเราจะไปก่อเรื่องท ี่เมืองข้างๆ นี่แหละครับ มีร้านปืนถูกปล้นปืนไปตอนเที่ยง พยานยืนยันชี้ตัวว่าเป็นผู้ต้องหาแน่นอนครับ” “ประสานงานไปที่ท้องที่เกิดเหตุ แล้วบอกเขาด้วยว่าหน่วยเรา จะเข้าไปตรวจสอบหลักฐานเอง” ตำรวจหนุ่มรับคำแล้วรีบออกไปดำเนินการ ชายวัยกลางคนเหลือบมองดูรูปอีกครั้งก่อนจะเดินออกไปจากสำนักงาน ทิ้งไว้แต่เพียงความเงียบงันและอดีตเมื่อวันวาน เสียงผู้คนรอบข้างพูดคุยกันอย่างหวาดหวั่นถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตำรวจหลายนายพยายามกันพวกนักข่าวให้ห่างจากที่เกิดเหตุ สารวัตรเดินสำรวจร้านขายปืนจนทั่ว กระทั่งไปหยุดอยู่ที่ศพของเจ้าของร้านซึ่งนอนคุดคู้อยู่ มีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลที่หน้าอก ในมือของศพมีปืนพกอยู่ ดูเหมือนจะยังไม่ได้ใช้งาน เพราะยังไม่ได้ปลดเซฟตี้ มีปลอกกระสุนตกอยู่ในบริเวณนั้นอีกสองปลอก พร้อมทั้งอาวุธ ที่ผู้ก่อเหตุทิ้งไว้ “มีใครเห็นเหตุการณ์บ้าง” “มีเด็กในร้านอยู่ด้วยตอนเกิดเหตุครับ แต่พอได้ยินเสียงปืนนัดแรกก็เอาแต่หลบอยู่หลังเคาน์เตอร์ไม่เห็นอะไรมากนักหรอกครับ” “แล้วกล้องวงจรปิดละ” “ครับ กล้องบันทึกภาพคนร้ายเอาไว้ได้ จะลองดูไหมครับ” สารวัตรวัยกลางคนพยักหน้า ตำรวจนายนั้นพาเขาไปยังห้องพักด้านหลังร้าน ที่นั้นเจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานกำลังตรวจสอบเทปวิดีโออยู่ เขาจัดแจงฉายภาพให้ท่านสารวัตรได้ดูเหตุร้ายที่เกิดขึ้น คนร้ายเดินเข้ามาในร้านท่าทางลุกลี้ลุกลนจนผิดสังเกต เขาเดินเข้าไปคุยอะไรสักอย่างกับเจ้าของร้าน ดูเหมือนจะตกลงกันไม่ได้ คนร้ายจึงชักปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวออกมายิงไปที่เจ้าของร้านสองนัด ก่อนจะกระโดดข้ามตู้โชว์ไปแล้วใช้ด้ามปืนทุบกระจกและกวาดเอาปืนพร้อมเครื่องกระสุนอีกจำนวนหนึ่งวิ่งหนีหายไป เหตุการณ์ทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำไป “เป็นเด็กคนนั้นจริงๆด้วย” ชายวัยกลางคนเสยผมสีเทาของเขาแล้วถอนหายใจ “แล้ว เราจะทำยังไงต่อไปดีครับ”

บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที