Chapter 2
ที่นี่คงจะเคยเป็นทะเลมาก่อน เอาหละ นี่ก็เย็นมากแล้วนะ เข้าบ้านกันเถอะ
เด็กหญิงพยักหน้ารับก่อนปีนเก้าอี้ไปช่วยพ่อของเธอเก็บข้าวของใส่ตะกร้าปิกนิค เสียงนกดังมาจากที่ไกลๆ ขณะที่ดวงอาทิตย์สีส้มกำลังจะลับไปจากเนินเขาแล้ว ราวกับเวลาแห่งความสุขได้ผ่านพ้นไปแล้ว อีกหนึ่งวัน
###################################
เสียงดังของระฆังนาฬิกาโบราณบอกเวลาหกโมงตรง บรรยากาศในบ้านเริ่มมืดลงเรื่อยๆ เด็กหญิงเดินผ่านห้องนั่งเล่น รูปถ่ายของพ่อเธอตอนที่รับปริญญา รูปตอนที่เธอไปเที่ยวสวนสัตว์กับคุณพ่อ รูปของเจ้าบ็อบตอนเกิดใหม่ๆ และรูปอื่นๆ ถูกใส่กรอบวางไว้ที่ชั้นเหนือเตาพิง เธอเดินมาถึงบันไดและพยายามไต่ขึ้นไปอย่างทุลักทุเลเพราะขาของเธอสั้นกว่าขั้นบันไดเสียอีก
ห้องของคุณพ่อเปิดอยู่ เธอเดินเข้าไปที่ประตูและแอบมองดูข้างในห้อง คุณพ่อกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง มีคนอีกสองคนยืนอยู่ด้วย คนหนึ่งเป็นทนายประจำตัวท่าน อีกคนหนึ่งก็เป็นหมอที่มาหาท่านประจำ เด็กหญิงจำได้ดี พอคุณพ่อเหลือบไปเห็นเธอเข้า เขาก็ส่งยิ้มให้และพยักหน้าเป็นเชิงให้ทั้งสองคนออกจากห้องไปก่อน หลังที่ทั้งสองคนจากไป เด็กหญิงตัวน้อยก็ก้าวเข้าไปหาเขา
คุณพ่อของเธอไม่ได้มีผมสีดำอีกแล้ว เขามีผมสีขาวเกือบทั้งหัว หน้าตาก็มีริ้วรอยแห่งความแก่ชราอยู่เต็มไปหมด มือนั้นก็ผอมแห้งลงมาก เขาจับมือของเด็กหญิงไว้แน่น เธอจ้องตาเขาด้วยแววตาที่ไร้เดียงสา
คุณพ่อจะหายป่วยรึเปล่าคะ
หมอบอกพ่อว่าพ่อจะหายป่วยในสองวันนี้แหละ
หนูไม่เคยป่วย ก็เลยไม่รู้ว่ามันทรมานแค่ไหน
แววตาของชายชราดูว่างเปล่าและเศร้าหมองลงอย่างเห็นได้ชัด เขาใช้มือทั้งสองอุ้มเด็กน้อยขึ้นมานั่งบนเตียง
ลูกเอย ถ้าสักวันพ่อต้องจากลูกไปที่หนึ่งไกลแสนไกล หนูจะเสียใจมากรึเปล่า
ไปอยู่กับเจ้าบ็อบรึคะ
ชายหนุ่มพยักหน้าตอบ เด็กสาวค่อยๆกอดเขา และเอ่ยปากตอบ
ให้หนูไปอยู่ด้วยได้ไหมคะ
เขาโอบตัวเด็กสาวไว้ น้ำตาเริ่มเอ่อล้นเป้าตา เขาไม่สามารถจะสรรหาถ้อยคำใดๆมาพูดได้อีกแล้ว
เด็กหญิงก็ทำหน้าเศร้าสร้อยลง เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นของพ่อเธอ จึงเงยหน้าขึ้นถาม
ในอกคุณพ่อ มีนาฬิกาด้วย
ชายชรายิ้มออกมาได้ และลูบผมเธออย่างแผ่วเบา
ในตัวหนูก็มีนาฬิกาอยู่เหมือนกันจ๊ะ
เหมือนของคุณพ่อรึเปล่าคะ
ตอนนี้ยังไม่เหมือนหรอก แต่ต่อไปมันจะเติบโตและเป็นเหมือนนาฬิกาของพ่อแน่นอน
ทั้งคู่นอนกอดกันอย่างนั้นตลอดคืน ราวกับจะเก็บช่วงเวลาแห่งความอบอุ่นไว้ในหัวใจตลอดกาล หลังจากนั้นอีกสองวัน เธอก็ไม่ได้ยินเสียงเดินของนาฬิกาในอกชายชราอีกเลย
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
