สุภัทร

ผู้เขียน : สุภัทร

อัพเดท: 27 ก.พ. 2008 04.48 น. บทความนี้มีผู้ชม: 56471 ครั้ง

เชิญอ่านบทกวีเริงระบำธรรมชาติ หากชอบโปรดช่วยโหวตด้วยนะครับ ขอบคุณครับ


ฟ้าพิโรธ

ฟ้าพิโรธ

เมื่อน้ำฝนน้ำตาฟ้ามาไหลหลั่ง

เทประดังทั่วไปไม่ขาดสาย

คงเนื่องจากป่าช้ำถูกทำลาย

ธรรมชาติจึงกลับกลายให้ร้ายคืน

ชาวบ้านบางถิ่นไทยให้สะอื้น

เพราะน้ำกลืนชีวิตไปไม่อาจฝืน

ฝนกระหน่ำน้ำไหลหลากทั่วภาคพื้น

แสนขมขื่นการณ์ครั้งนี้หนีไม่ทัน

หรือท้องฟ้าเสียใจให้ฝนหลั่ง

ไม่หยุดยั้งฟ้าพิโรธโกรธมหันต์

ให้ทุกอย่างในโลกสูญสิ้นพลัน

ลงโทษทัณฑ์ตอบสนองดุจปองร้าย

ธรรมชาติสร้างน้ำคู่ป่ามานานแล้ว

ให้เป็นแนวคู่กันอย่างมั่นหมาย

หากสิ่งหนึ่ง ใด ชอกช้ำถูกทำลาย

สิ่งหนึ่งคล้ายถูกลบล้างตามกันไป

มนุษย์ สัตว์ ล้มตายกับสายน้ำ

เหมือนตอกย้ำหัวใจให้หวั่นไหว

ฟ้าเห็นมนุษย์ สัตว์ตาย คงสบายใจ

ฟ้าจึงได้หลั่งฝนมาไม่ปรานี

หรือฟ้าโกรธปล่อยฝนมาอย่างสาสม

และชื่นชมเห็นมนุษย์สัตว์หวั่นต้องขวัญหนี

เห็นมนุษย์ สัตว์ตาย ไม่ใยดี

หรือฟ้ามี แต่แรงแค้น แน่นหัวใจ

ส.จันทร์เพ็ญเสมอ..


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที