ดอกไม้ให้เธอ
เคยเห็นเธอสดสวยด้วยยิ้มหวานหน้าเบิกบานยิ้มแย้มเห็นแก้มใส
อยากทายทักอยากเฝ้าดูอยากรู้ใจ
อยากจะมอบช่อดอกไม้ให้เธอยล
ยินเสียงหวานคราเธอพูดช่างดูดดื่ม
อยากจะลืมหายใจไว้สักหน
อยากบอกรักแต่หดหู่อายผู้คน
ได้แต่ทนเก็บเอาไว้ไม่บอกใคร
เห็นทีท่าเธอพร้อมเพรียบเสนเรียบร้อย
ใจฉันคล้อยเห็นเธอนั้นต้องหวั่นไหว
อยากล่วงรู้อยากไถ่ถามความในใจ
มีใครไหมอิงแอบแนบอุรา
เปรียบเธอเป็นสายฝนที่หล่นร่วง
ให้ฉันล่วงดับความร้อนตอนเห็นหน้า
ยามสายฝนหล่นพรากพรากจากนภา
เหมือนดังว่าได้พบเธอจึงเหม่อลอย
ดอกไม้นี้ที่ชูช่อขอมอบให้
เป็นมาลัยคล้องใจหายเหงาหงอย
แล้วบอกว่าแม้อยู่ไกลใจเฝ้าคอย
จะเรียงร้อยความในใจมอบให้เธอ
ร้อยดอกไม้เป็นมาลาเพื่อมาฝาก
ร้อยออกจากใจจริงจังใช่พลั้งเผลอ
ทุกเวลาฉันอยากพบประสบเจอ
แล้วมอบดอกไม้เลิศเลอให้เธอยล
ส.จันทร์เพ็ญเสมอ...
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที