ผู้เขียน :

อัพเดท: . น. บทความนี้มีผู้ชม: ครั้ง


เวลาผ่านไปกับคนสองคน

เวลาผ่านไป กับคนสองคน

----

>>>> > ชายแก่เลยวัย 70 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม

>>>>หลังจากแต่งงานย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี

 

> > แจ๊ค : อ๋อ วัวหน่ะพ่อ

> > เวลาผ่านไป 2-3 นาที

> > ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?

> > แจ๊ค : วัวตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย

> > ผ่านไปอีก 2-3 นาที

> > ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรอีกล่ะลูก ?

> > แจ๊ค : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวพ่อวัว !!

> > วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ

> > เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที

> > ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?

> > แจ๊ค : (เริ่มทนไม่ไหว) เอ๊ะ !! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำ ๆ

>>ซาก ๆอยู่ได้ ผมจะบอกครั้งสุด

>>ท้าย แล้วนะว่า วัว...!!

> > ผ่านไปอีก 2-3 นาที

> > ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรน่ะลูก ?

> > แจ๊ค : โอ๊ย !!! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยกันไม่รู้เรื่อง

>>ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว แล้วแจ๊คก็ผละจาก

>>พ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด

> > เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น

> > ได้เวลาอาหารค่ำ เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา

> > แจ๊คจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง ณ

> > ที่นั่น เขาได้พบชายแก่ นั่งเหม่อลอย ข้าง! ๆ

> > มีไดอารี่เก่า ๆ

>>เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ

> > แจ๊คถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า...ครั้งหนึ่งเมื่อ 40

> > กว่าปีก่อนมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมากที่สุด

> > เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค

> > ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง เราพาแจ๊คออกไปเดินเล่น

> > ตอนนั้นแจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว

>>เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน

> > พอดีมีวัวผ่านมา... แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก

>>เราตอบ เวลาผ่านไป

> > อีกไม่ถึงนาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก

>>เราก็ตอบเช่นเดิมอีก

> > เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง

> > ...เราไม่เคยเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิม ๆ เหล่านั้น

>>เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูก

>>สนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย...

> > แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน

>>หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม

>>แจ๊คเป็นฝ่ายตอบ... เพียง 5 ครั้งเท่านั้นลูกก็ตวาดเสียงดังใส่เรา

>>หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้

>>แต่จะคุยกับเราต่อไป...

> > เมื่ออ่าบจบแจ๊ครู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ

>>พ่อเลี้ยงเขามาอย่างดี

> > แต่วันนี้สิ่งที่เขาทำให้ท่านคือ การตวาดเสียงดัง

>>ไม่พูดด้วยแล้วก็เดินหนีไป เขาตระหนักว่า

>>เขาได้ทำสิ่งผิดพลาดซึ่งเขาเองแทบไม่รู้ตัว

> > แล้วคุณล่ะ วันนี้คุณได้ทำอะไรดี ๆ

>>ให้ท่านเหล่านั้นหรือยัง

 

> > ป.ล. หากคุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์

> > ของคุณได้อ่านกันด้วย เพื่อสิ่งดี ๆ

>>จะได้เกิดขึ้นในสังคมต่อไป


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที