2. ความเป็นมาของยานบินบุคคล
2. ความเป็นมาของยานบินบุคคล
กองทัพบกสหรัฐเป็นผู้ริเริ่มทำการวิจัยเกี่ยวกับเทคโนโลยีจรวดที่ติดกับยานบินบุคคล ในปี พ.ศ. 2492 ที่เรดสโตน อาเซนอล (Redstone Arsenal) ในรัฐอัลลาบามา จุดมุ่งหมายก็คือการที่จะให้ทหารสามารถทำการบินได้โดยตัวเอง ในปี พ.ศ. 2495 โทมัส มัว (Thomas Moore) ได้ทำการทดสอบยานจรวดบุคคล (Rocket pack) โดยการยกตัวเขาเองขึ้นสู่อากาศ แต่ลอยตัวได้ไม่นาน จนบางคนเรียกมันว่าอุปกรณ์ช่วยกระโดดเท่านั้นโดยทำการสาธิตที่โรงเรียนเหล่าราบ ทหารบกฟอร์ท เบนนิ่ง รัฐจอเจียร์ (U.S. Army Infantry School, Fort Benning, Georgia) ในปี พ.ศ. 2501 มีการสาธิตการใช้เชื้อเพลิงในยานบินบุคคลที่ไม่ได้เป็นจรวด โครงการนี้ทดลองที่ Bell Aerosystems in Buffalo, N.Y.
การพัฒนาเข็มขัดรัดตัวที่บางครั้งเรียกว่าเข็มขัดจรวด เรียกอย่างเป็นทางการคือ อุปกรณ์ยกตัวโดยจรวดขนาดเล็ก (Small Rocket Lift Device: SRLD) ในการพัฒนาครั้งนี้ได้ทำให้เวลา และความเร็วในการบินนั้นดีขึ้น ความเร็วที่ได้ขณะนั้นประมาณ 16 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งเป็นการทดสอบการบินที่ยาวขึ้นกว่าในการทดสอบครั้งแรก ในทางทหารจะต้องทำการกำจัดปัญหาเกี่ยวกับอุปกรณ์ทำการบินให้ดีไม่ว่าขนาด น้ำหนัก เสียง ระยะเวลาทำการบิน ความปลอดภัยต่อชีวิตทหาร ฯลฯ
ถึงตอนนั้น การพัฒนาอุตสาหกรรมของเทคโนโลยียานบินบุคคลต้องมีความก้าวหน้า เอาจริงเอาจังเพื่อให้เกิดยานบินบุคคลรุ่นใหม่ ๆ ขึ้นมา จินตนาการของมนุษย์เกี่ยวกับยานบินบุคคลจนทำให้มีการสร้างเป็นภาพยนตร์มาแล้ว เช่น Rocketeer ส่วนในชีวิตจริงยังไม่ถึงในหนังนะ
http://www.youtube.com/watch?v=Dpr2w73QZyM&NR=1
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
