เมื่อมีการดำเนินธุรกิจจะต้องมีการซื้อวัตถุดิบมาเป็นต้นทุนในการดำเนินกิจการ สำหรับธุรกิจการผลิต การขายของจะต้องมีการซื้อของมาเพื่อขาย ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจการบริการ เช่น สปาร์เสริมความงามร้านเสริมสวยเองจำเป็นจะต้องมีวัสดุสิ้นเปลืองที่จะต้องใช้ในการดำเนินงานการซื้อมาในปริมาณที่เพียงพอ ไม่ซื้อมามากจนเกินไป เพียงพอในที่นี้คือพอใช้ พอจำหน่าย ไม่มีเหลือไว้หรือเหลือทิ้ง หกทิ้ง วางระเกะระกะ จนกระทั่งจะต้องเสียเนื้อที่ในร้านค้าโดยไม่เกิดประโยชน์ และยังเป็นการเสียค่าใช้จ่ายอันเป็นต้นทุนในการเก็บรักษาอีกด้วย เช่นวัตถุดิบในการดำเนินกิจการบางชนิดมีความอ่อนไหวต่อคุณภาพของสินค้าและบริการ กล่าวคือถ้าชมพูสระผม ครีมนวดหน้า น้ำยาบางชนิดเก็บไว้นานโดยไม่มีการดูแลรักษาจะเสื่อมคุณภาพ มีกลิ่น หรือจับกันเป็นก้อน เสียความยืดหยุ่นไม่อยู่ในสภาพเดิมอาจส่งผลให้คุณภาพของการบริการลดลงและที่สำคัญถ้าผู้ประกอบการธุรกิจเกี่ยวข้องกับการผลิต จะต้องตระหนักและสำนึกไว้อยู่เสมอว่าหากมีวัตถุดิบในการผลิตคงเหลือไว้เป็นจำนวนมากซึ่งบางอย่างจะต้องเก็บไว้ในที่ที่มีอุณหภูมิต่ำเพื่อรักษาคุณภาพของวัตถุดิบ จึงเป็นเหตุให้จะต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเก็บรักษา อันส่งผลให้เป็นต้นทุนในการดำเนินการที่สูงขึ้นโดยไม่จำเป็น ความตระหนักและสำนึกที่ว่านี้คือการมีเหตุมีผลในการดำเนินการกล่าวคือทราบปริมาณความต้องการของลูกค้า รู้จักกลไกของตลาด รู้กลวิธีทางการค้าของคู่แข่ง และรู้จักตัวเองความเข้าใจถึงว่าระยะเวลาใด หรือฤดูกาลใดลูกค้ามีความต้องการสินค้าและบริการมากขึ้นหรือลดลง สามารถคาดคะเนปริมาณวัตถุดิบที่จะใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีผลการประกอบการที่คุ้มค่ากับการลงทุนทุกครั้งคือการควบคุมสินค้าคงคลังเพื่อความปลอดภัย
สำหรับกิจการธุรกิจขนาดย่อมนั้นยากที่จะคาดคะเน ได้ ดังนั้นจำเป็นที่จะต้องเสี่ยงอาศัยทักษะการพยากรณ์จากประสบการณ์จากรุ่นสู่รุ่นทั้งนี้จะต้องมีทุนสำรองมากเกินพอ เป็นเรื่องสำคัญที่สุด
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
