พระโสดาบันเป็นอริยะบุคคลขั้นแรกที่จะมีความแตกต่างจากปุถุชนอย่างชัดเจนคืออารมณ์ การทรงอารมณ์ของพระโสดาบันนั้นท่านจะมี ศีลสมาธิและปัญญาอยูตลอดเวลา ปุถุชนจะมีอยู่ในบางเวลาเพราะจิตของปุถุชนยังไม่ได้รับการฝึกให้รู้ทันอารมณ์เช่นพระโสดาบัน พระโสดาบันทุกท่านก็มาจากปุถุชนธรรมดาเคยมีอารมณ์ด้วยกันทั้งนั้นแต่ที่ท่านเป็นพระโสดาบันได้ เพราะจิตของท่านเข้าใจกฏไตรลักษณ์ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วดับไป ท่านจึงนำมาพิจารณาร่างกายของท่านเองว่าก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป เมื่อท่านพิจารณาร่างกายได้สำเร็จท่านก็ไม่สงสัยในคำพระศาสดา ท่านสามารถแยกแยะสัจธรรมที่ถูกต้องและไม่ถูกต้องออกจากกันได้ จิตของท่านจึงวางกายว่าเป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้ทำประโยชน์ อารมณ์ต่างๆที่เข้ามากระทบก็จะเข้ามาแต่ท่านจะรู้ว่าเป็นเพียงสิ่งที่เกิดแล้วเดี๋ยวก็ดับไปเพียงเท่านั้น พระโสดาบันยังมีอารมณ์ครบถ้วนยังอยากมีครอบครัวคู่ครอง ยังอยากที่จะประสบความสำเร็จทั้งทางโลกและทางธรรม เป็นเพียงจิตที่ฝึกฝนมาดีแล้วเท่านั้นเองไม่ได้แตกต่างจากคนทั่วไปมากนัก สิ่งที่ต่างคือพระโสดาบันยอมตายแต่ไม่ยอมผิดศีลธรรม นี่แหละอารมณ์พระโสดาบัน
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
