khwanjai

ผู้เขียน : khwanjai

อัพเดท: 22 ม.ค. 2017 06.32 น. บทความนี้มีผู้ชม: 58958 ครั้ง

จุดเริ่มต้นของความสำเร็จอยู่ที่ไหน ค้นหาคำตอบดีๆได้ที่นี่

Website เจ้าของผลงาน www.2b2train.com
Facebook: https://www.facebook.com/ebook4ookbee/
Storylog: https://storylog.co/khwanjai/book/581a5bfd9d526ab1781f27ba


ความสำเร็จ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับระยะทาง

วันเด็กปีนี้ เริ่มต้นกิจกรรมแรกที่ทำร่วมกับลูกชายก่อนที่พระอาทิตย์เริ่มฉายแสงในยามเช้าคือ การวิ่ง Kids run ร่วมกับทางโรงพยาบาลราษฎร์ยินดีที่ปีนี้มาแหวกแนว สร้างสิ่งใหม่ให้กับสังคม เชิญชวนชาวหาดใหญ่นำเด็กๆมาร่วมวิ่งกันในวันเด็ก มีตั้งแต่ 1 ขวบ จนถึง 15 ขวบ ซื้อบัตรแค่หนึ่งได้ถึงสอง คือ ลูกวิ่งพร้อมแม่หรือพ่อ ระยะทาง คือ 2 กิโลเมตร นับว่าจิ๊บๆ สำหรับผู้ใหญ่
     "แม่ครับ ถ้าผมวิ่งได้ที่หนึ่ง ผมจะได้อะไรครับ" 
     น้องภูถามด้วยความสงสัยเพราะปกติ งานวิ่งจะมีโฆษกมาประกาศถ้าใครสามารถวิ่งเข้าเส้นชัยจะได้เหรียญเป็นของรางวัล แต่คราวนี้ไม่มีประกาศ ฉันนึกในใจ โรงพยาบาลน่าจะให้เด็กๆวิ่งเอามันส์มากกว่า คงไม่ได้อะไร 
     "ได้ความสำเร็จลูก" ฉันตอบลูกชายกลับไป
     "ความสำเร็จจับต้องได้ด้วยเหรอครับแม่ ปกติเขาให้เหรียญไม่ใช่เหรอครับ"ลูกชายถามด้วยสงสัยอีกครั้ง 
      "ความสำเร็จจับต้องไม่ได้หรอกลูก แต่รู้สึกได้ เรารู้สึกได้เพียงคนเดียวเท่านั้น คนอื่นอาจจะไม่รู้สึกเหมือนเราก็ได้ ความรู้สึกนี้จะถูกสร้างขึ้น เมื่อเราทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้สำเร็จ ในครั้งนี้ ถ้าน้องภูวิ่งได้ครบ 2 กิโลเมตรจนสำเร็จ ไม่ต้องให้แม่เรียกรถพยาบาลรับน้องภูกลับไปที่เส้นชัย เหมือนเมื่อปีที่แล้ว น้องภูก็สามารถรับรู้ได้ถึงความสำเร็จที่เกิดขึ้น"

     เมื่อเสียงแตรดัง เด็กๆก็เริ่มวิ่งออกตัวจากจุดสตาร์ทพร้อมกับพ่อหรือแม่ นับเป็นไอเดียการวิ่งที่กิ๊บเก๋จริงๆ บางคนแม่จูงลูกวิ่ง ส่วนพ่อคอยวิ่งอัดวีดีโอให้ ส่วนน้องภูกับฉันก็วิ่งไปเรื่อยๆไม่รีบร้อนมาก เพราะรอบข้างมีแต่เด็กตัวเล็กๆ
     เมื่อจุดหมายปลายทางของเส้นชัยมาถึง บรรดาพี่ๆ และผู้อำนวยการโรงพยาบาลได้อยู่ต้อนรับเด็กๆอย่างอบอุ่น ได้ถุงผ้าพร้อมกับแป้งเด็กเป็นรางวัล แต่ที่เป็นไฮไลต์สำคัญนอกจากวิ่ง คือ การจัดลานกิจกรรมสำหรับเด็กๆ และอาหารที่เตรียมพร้อมสำหรับทุกครอบครัวที่ร่วมมาวิ่ง กิจกรรมที่เด็กชอบมากคือ การปั้นแป้งโด การปั่นจักรยาน และการให้เด็กฝึกบังคับหุ่นยนต์ แต่กิจกรรมที่น้องภูชอบที่สุด คือ การขว้างกระป๋องให้ล้มด้วยลูกบอล 3 ลูก  ระยะห่างจากกระป๋องและจุดที่ยืนปาเป้่า ประมาณ 3 เมตร มีกติกา คือ ให้ขว้างได้แค่ 3 ลูก ถ้าขว้างลงหมดให้ไปรับของรางวัลได้ น้องภูลงมือขว้างสุดแรง 2 ลูกแรกที่ขว้างไม่โดนเลย มาโดนลูกที่ 3 กระป๋องที่เรียงกันสูงไม่ล้มทั้งหมดแต่ก็ได้รางวัล ปลอบใจ
   
       "นี่ถ้าผมอยู่ใกล้กว่านี้ คงขว้างโดนหมดแล้ว" น้องภูพูดกับแม่ เพื่อไม่ตัวเองรู้สึกผิดที่ขว้างสองลูกแรกไม่โดน 

    "ความสำเร็จไม่ได้อยู่ที่ระยะทาง แต่มันอยู่ที่ความตั้งใจ ต่อให้ไกลแค่ไหนถ้ามีความตั้งใจและมุ่งมั่น น้องภูทำได้แน่นอน" ฉันพูดอธิบายให้ลูกฟังว่า ระยะทางใกล้หรือไกลไม่เป็นอุปสรรคถ้าเราตั้งใจที่จะทำ

     "แต่ถ้าเราอยู่ใกล้ เราก็มีโอกาสสำเร็จมากกว่าไม่ใช่หรือครับ" น้องภูถามด้วยความสงสัย
 
     "ถ้าอะไรที่มันได้มาง่ายเกินไป มันก็ไม่ท้าทายสิลูก อะไรที่ได้มาง่ายๆ เราก็มักมองไม่เห็นคุณค่าของความพยายาม เมื่อวันพ่อน้องภูจำได้มั้ย  ตอนที่น้องภูไปวิ่ง Fun Run ระยะทางตั้ง 4 กิโลเมตร น้องภูสามารถวิ่งนำหน้าแม่ไปถึงเส้นชัยก่อนเลย เพราะว่าน้องภูมีความตั้งใจและมุ่งมั่นเลยทำสิ่งต่างๆได้สำเร็จไง" ฉันอธิบายให้ลูกฟัง


      "งั้นวันนี้ ผมตั้งใจ และมุ่งมั่นที่จะไปเที่ยววันเด็ก ไปเซ็นทรัลเลยนะครับแม่" 

      "ขอพักแป๊บนึงนะ แม่แก่แล้วไม่เหมือนเด็ก ต้องมีเวลาหยุดพักเพื่อเติมพลังให้กับชีวิต แล้วค่อยไปทำสิ่งที่ท้าทายในวันเด็กกันต่อ...........:)"


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที