กิจกรรมไคเซ็นต์ที่ดำเนินการตามแบบโตโยต้า บริษัท โคนันเดงกิ จำกัด (มหาชน) โรงงานนิชิโนมิย่า

ค่อย ๆ เริ่มทีละน้อย
ในการที่จะก้าวขี้น ด้วยช่วงก้าวที่ยาวภายในอึดใจเดียวนั้น หรือการที่จะโดดพุ่งจากพื้นดินสู่ที่สูง ๆ ในครั้งเดียวนั้น ย่อมอันตรายมาก หากก้าวพลาดย่อมมีการเจ็บตัวเกิดขึ้น ในการประยุกต์ใช้กระบวนการผลิตแบบเซลล์หรือหนึ่งคนหนึ่งแผงงานก็เช่นเดียวกัน หากผิดพลาดในการประยุกต์ใช้แล้วย่อมเกิดความเสียหายมาก ดังนั้น จึงควรทำไปทีละขั้น ซึ่งตัวอย่างทดลองตัวอย่างหนึ่งก็คือ กรณีการประยุกต์ใช้ของบริษัทโคนันเดงกิ

จากการผลิตสินค้าชุดใหญ่เปลี่ยนเป็นการผลิตสินค้าชุดเล็กให้ได้มากที่สุด
เริ่มต้นจากฝ่ายประกบชิ้นส่วนก่อน ซึ่งเดิมนั้นได้มีการผลิตชุดใหญ่มาตลอด ทำเหมือนกับการผลิตสินค้าล็อตเล็ก ๆ
ในการผลิตสินค้าล็อตใหญ่นั้น จะไม่ใช้สายพานลำเลียงแต่จะใช้โต๊ะทำงานไม่กี่ตัววางเรียง ๆ กันอยู่ข้าง ๆ และใช้พนักงานหลาย ๆ คนอยู่ประจำที่โต๊ะและทำงาน
สินค้าที่ยังอยู่ระหว่างการผลิตจำนวนมากนั้น พื้นที่วางของ จัดว่ามีความจำเป็นมาก และอาจเป็นเหตุให้เกิดการหยิบหรือสับเปลี่ยนชิ้นงานอย่างเปล่าประโยชน์ได้ นอกจากนี้ยังทำให้เวลาในการผลิตต่อหน่วย (lead time) นานขึ้น ซึ่งจะส่งผลให้การส่งสินค้าให้ทันกำหนดส่งแบบฉิวเฉียดและมักจะมีการรีบเร่งเกิดขึ้นบ่อยมาก

รูปแบบการทำงานแบบร้านแผงลอย
อันเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงเป็นรูปแบบการทำงาน
หลากหลายหน้าที่ เริ่มจากการแยกโต๊ะประกอบงานให้ออกจากกัน งานติด-ประกอบที่เคยใช้คนหลายคนแบ่งหน้าที่กันทำก็เปลี่ยนเป็นให้พนักงานหนึ่งคนต่อโต๊ะประกอบงานหนึ่งตัว โดยฝึกให้พนักงานหนึ่งคนนี้ปฏิบัติงานเกือบทั้งหมดอย่างชำนาญ รูปแบบการทำงานแบบนี้จะทำให้ต้องใช้อุปกรณ์และเครื่องมือหลากหลายชนิดขึ้น ดังนั้น จึงต้องมีการเตรียมสิ่งเหล่านี้ไว้รอบ ๆ โต๊ะประกอบงานโต๊ะละหนึ่งชุดด้วย

ทำ 2 ทีมให้เป็นหนึ่งเดียว
ในการผลิตสินค้าชนิดเดียวกันที่มีขนาดเล็กและใหญ่นั้น จะมีการแบ่งทีมผลิตออกเป็น 2 ทีม คือทีมที่ผลิตชิ้นงานใหญ่กับทีมที่ผลิตชิ้นงานเล็ก (ชิ้นงานขนาดใหญ่ จะใช้พื้นที่ในการทำงานมากกว่าขนาดเล็กและขนาดของเครื่องมือที่ใช้ก็แตกต่างไปเช่นกัน) ในบางเวลาที่ชิ้นงานขนาดใหญ่มีทีท่าว่าจะเสร็จไม่ทันกำหนดส่ง ทีมผลิตชิ้นงานขนาดใหญ่ก็จะมีงานหนักมากในขณะที่ทีมผลิตงานขนาดเล็กก็ทำของตนเองไปเรื่อย ๆ นอกจากนี้ยังมีกรณีตรงกันข้ามกันเกิดขึ้นด้วย ในกรณีแบบนี้ จึงทำการรวมทีมทั้ง 2 ทีมให้เป็นทีมเดียวกัน ถ้างานใดมีทีท่าว่าจะไม่ทันกำหนด ก็ให้ทุก ๆ คนช่วยกันผลิตให้ทันกำหนดส่งงานโดยไม่แบ่งว่าเป็นงานของทีมผลิตขนาดใหญ่หรือทีมผลิตขนาดเล็ก

การตรวจสอบ ณ จุดผลิต
ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ในการผลิตสินค้าล็อตใหญ่ ๆ นั้น การตรวจสอบความเรียบร้อยของสินค้าจะทำก็ต่อเมื่อสินค้าผลิตครบตามจำนวนแล้วจึงเริ่มตรวจสอบ เช่น ถ้าผลิตสินค้า 100 ชิ้นงาน ก็ต้องรอให้ผลิตให้ครบ 100 ชิ้นงานแล้ว จึงทำการตรวจสอบชิ้นงาน ในการตรวจสอบนั้นเป็นครั้งแรกที่จะได้เจอของเสีย และจะต้องทำการผลิตสินค้าเพิ่มใหม่เพื่อชดเชยกับชิ้นงานเสียที่เกิดขึ้นหรือต้องนำไปแก้ไข ซึ่งการจัดเตรียมชิ้นส่วน วัตถุดิบนั้นจะเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่กำหนดส่งกระชั้นชิดเข้ามาพนักงานก็มักจะเกิดอาการลนลานในการผลิต
ตั้งแต่เปลี่ยนระบบการประกอบงานให้เป็นแบบแผงลอยทำคนเดียวแล้ว เราก็จัดเตรียมเครื่องมือสำหรับตรวจสอบชิ้นงานไว้ให้ และเมื่อชิ้นงานเสร็จแล้วก็ให้ตรวจสอบแบบชิ้นต่อชิ้นไปเลย ดังนั้น ถ้าพบของเสียหรือมีปัญหาก็จะสามารถแก้ไขได้ ณ จุดนั้นเลยหรือแม้กระทั่งการผลิตใหม่ก็จะทำได้ง่ายกว่า

กิจกรรมปรับปรุงของบริษัทโคนันเดงกิ
อาจจะพูดได้ว่ากิจกรรม TKK เพิ่งจะเริ่มต้นก็จริง แต่ว่าหลังจากนี้ไปจะมีปัญหาเกี่ยวกับการทำงานที่จำเป็นต้องแก้ไขอีกมากมายนับไม่ถ้วน ทั้งนี้การตระหนักถึงปัญหาเหล่านี้ของพนักงาน ก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเรื่อย ๆ หลังจากนี้ไปเราตั้งเป้าไว้ถึงการผลิตแบบของโตโยต้า และทำกิจกรรมนี้ต่อไปเรื่อย ๆ แบบไม่รีบแต่ก็ไม่หยุด
นอกจากนี้ การนำกิจกรรมนี้ไปใช้สนับสนุนในที่ประกอบการจริงก็ถือว่าเป็นกิจกรรมปรับปรุงเช่นกัน โรงงานที่นิชิโนะมิยะนี้ มีพนักงานประจำราว ๆ 90 คน พนักงานแบบพาร์ทไทม์ราว ๆ 60 คน ในจุดที่ลงมือทำงานจริงนั้น ส่วนใหญ่พนักงานพาร์ทไทม์จะเป็นผู้ปฏิบัติ ซึ่งแน่นอนว่าทางบริษัทเองก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งถ้าทางพนักงานพาร์ทไทม์มีข้อเสนอแนะในเรื่องของการปรับปรุงการทำงานให้ดีขึ้น
ข้อเสนอแนะเพื่อที่จะปรับปรุงการทำงานนั้นให้ไปส่งที่สำนักงานและที่จริงแล้วทางสำนักงานก็จะรับไว้พิจารณาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นข้อเสนอแนะที่ได้นำไปปฏิบัติแล้วหรือยังไม่ได้นำไปปฏิบัติก็ตาม แต่ทว่าส่วนใหญ่แล้วก่อนที่พนักงานจะส่งข้อเสนอแนะนั้น มักจะมีการปรึกษาเพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้างานก่อน ดังนั้น เนื้อหาในข้อเสนอแนะที่พนักงานส่งมานั้นจึงไม่ใช่แค่เพียงเขียนความต้องการหรือร้องทุกข์แต่อย่างใด แต่เป็นเนื้อหาที่ได้ผ่านการพิจารณาอย่างละเอียดมาก่อนหน้านี้แล้ว
ข้อเสนอแนะที่ถูกยื่นไปแล้ว ผู้ยื่นจะได้รับบัตรซื้อหนังสือราคา 1,000 เยน โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทั้งสิ้น และสำหรับข้อเสนอแนะที่มีเนื้อหาดี ๆ นั้นจะถูกจัดอันดับและจะได้รับรางวัลเป็นเงินสด
กิจกรรมกลุ่มย่อยนั้นไม่ได้ทำก็จริงแต่ทว่าส่วนใหญ่แล้ว ผู้ที่ยื่นข้อเสนอแนะมักจะเป็นกลุ่มพนักงานที่ทำงานอย่างเดียวกัน หรือทำงานร่วมกันกับแผนกอื่น ๆ และส่วนใหญ่มักจะยื่นข้อเสนอแนะเป็นกลุ่ม แน่นอนว่าผู้ที่ยื่นข้อเสนอแนะโดยตัวบุคคลเองก็ไม่น้อยเช่นกัน