DBZ

ผู้เขียน : DBZ

อัพเดท: 18 มี.ค. 2007 05.06 น. บทความนี้มีผู้ชม: 36053 ครั้ง

รถไฟสายที่เรียกกันว่า "โลก"
พร้อมจะพาทุกท่านชมกับทัศนียภาพสองข้างทาง
และทิวทัศน์ที่เปลี่ยนไปดั่งฤดูที่เปลี่ยนแปลง


รักเธอทุกฤดู...ร้อน (สมัคร J-Columnist และ J-Reporter)

ฤดูร้อน...

 

ทำไม!!! มีแค่ผมที่แต่งตัวไม่เหมือนคนอื่นทั้งๆที่ผมก็แต่งตัวธรรมดา หรือว่าเพราะมันธรรมดาก็เลยทำให้ดูแตกต่าง ผู้คนมากมายในชุดยูกาตะกำลังเดินทางโดยรถไฟไปยังสถานที่แห่งหนึ่งในเมืองโอคาซากิเพื่อชมดอกไม้ไฟแห่งฤดูร้อนที่ถูกจุดต่อกันนานนับชั่วโมง และนี่เองที่ชาวญี่ปุ่นเรียกกันว่า “ฮานาบิ”

 

ผมมีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยียนบ้านชาวญี่ปุ่น จึงหาซื้อของฝากเป็นผลไม้ติดไม้ติดมือไปให้เขาด้วย ชาวญี่ปุ่นท่านนี้ผมรู้จักกับเขาเมื่อตอนทำงานและเคยได้ร่วมงานกัน วันนี้เป็นวันว่างเขาจึงชวนผมมารับประทานอาหารเย็นที่บ้านเขาพร้อมกับพูดคุยทักทายกับภรรยาและลูกของเขาด้วย

 

เนื่องจากประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ค่อนข้างเล็กเมื่อเทียบกับประชากรที่อาศัยอยู่ บ้านเรือนที่อยู่อาศัยก็มักจะแคบตามไปด้วย อพาร์ทเมนท์หรือห้องเช่าจึงได้รับความนิยมในเมืองใหญ่หลายแห่งที่เป็นศูนย์กลางความเจริญ ถึงจะเป็นอพาร์ทเมนท์แต่ก็ให้ความรู้สึกไม่ต่างจากบ้านทั่วไป ห้องหับต่างๆถูกแบ่งเป็นสัดส่วน ระบบรักษาความปลอดภัยและความสะอาดล้วนแต่ทำให้ดูเป็นสถานที่ที่น่าอยู่ยิ่งนัก

 

หลังจากทักทายกับภรรยาของเขา เธอก็ขอตัวไปเตรียมอาหารต่อ โอกาสนี้เพื่อนชาวญี่ปุ่นคนนี้จึงแนะนำส่วนต่างๆภายในอพาร์ทเมนท์ของเขาเป็นการฆ่าเวลา และก็มีโอกาสได้หยอกล้อกับลูกสาวอายุสามขวบของเขาด้วย อาหารเย็นในวันนี้ก็เป็นอาหารทั่วๆไป หมู ไก่ ผัก พร้อมกับข้าวสวยร้อนๆ ตบท้ายด้วยเบียร์เย็นๆ ในระหว่างที่รับประทานอาหารกันก็พูดคุยกันถึงสิ่งที่เราจะทำต่อไป นั่นคือ “การชมดอกไม้ไฟ“

 

19715_003_Natsu.jpg

 

ปกติในช่วงฤดูร้อน ชาวญี่ปุ่นจะนิยมแต่งชุดยูกาตะทั้งชายและหญิงเดินทางไปยังสถานที่ที่มีการจุดดอกไม้ไฟ ดอกไม้ไฟนับพันลูกถูกจุดติดต่อกันให้ทุกคนที่อยู่เบื้องล่างชื่นชมกับความงามของดอกไม้เรืองแสงที่ประกาศความสว่างไสวอยู่ในท้องฟ้ายามค่ำคืน การใส่ชุดยูกาตะในช่วงเวลาเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องน่าอายแต่อย่างใดหากแต่เป็นความภาคภูมิใจของชาวญี่ปุ่น แต่ถ้าใส่ในฤดูอื่นก็คงอาจจะดูแปลกๆอยู่บ้าง แต่ถึงกระนั้นผมก็ยังไม่เคยเห็นชาวญี่ปุ่นในชุดยูกาตะเดินเล่นตามท้องถนนในฤดูอื่นเลย

 

19715_001_Natsu.jpg

 

                เมื่อทุกคนอิ่มกับอาหารมื้อเย็นแล้ว ก็เตรียมตัวหอบข้าวของซึ่งได้แก่ เครื่องดื่ม ขนมขบเคี้ยวและเสื่อ เพื่อที่จะไปยังลานที่มีการจุดดอกไม้ไฟ การเดินทางสามารถไปได้โดยรถยนต์ส่วนตัวหรือนั่งรถไฟไม่กี่สถานีก็มาถึงลานสำหรับนั่งชมดอกไม้ไฟ ผู้คนมากมายในชุดยูกาตะก็ทำแบบเดียวกันกับพวกผม คือ ถืออาหารเครื่องดื่มพร้อมกับเสื่อมา คล้ายกับเทศกาลฮานามิในฤดูใบไม้ผลิทีเดียว ต่างกันตรงที่เวลานี้เป็นดอกไม้ไฟและต้องชมในเวลากลางคืนเท่านั้น ผมนั่งจิบน้ำอัดลมพลางมองไปยังท้องนภาเบื้องบนที่มีแสงไฟหลากหลายสีคอยเปลี่ยนกันขึ้นไปแสดงความงดงาม ซึ่งก็มีรูปร่างต่างๆไม่ซ้ำกัน บ้างก็เป็นรูปดอกไม้ดอกเดียว ดอกไม้หลายดอก บ้างก็เป็นเส้นวิ่งไปวิ่งมา หรือกระทั่งรูปโดราเอมอนก็มีให้เห็น ผมจึงได้แต่นั่งมองอย่างไม่กระพริบตาและทบทวนความทรงจำเกี่ยวกับความสนุกสนานและความงดงามของแต่ละฤดู

 

19715_002_Natsu.jpg

 

                เมื่อการแสดงดอกไม้ไฟสิ้นสุดลง ทุกคนก็เก็บข้าวของโดยพื้นที่ตรงนั้นแทบจะไม่มีร่องรอยของขยะเหลืออยู่เลย บอกให้รู้ว่าชาวญี่ปุ่นรักษาความสะอาดของบ้านเมืองตัวเองเป็นอย่างดี สำหรับใครที่ดื่มแล้วเมาก็สามารถทิ้งรถไว้ในลานจอดรถแล้วเปลี่ยนเป็นกลับโดยรถไฟ รุ่งขึ้นค่อยมานำรถกลับไป

 

                แสงไฟสุดท้ายพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าเปลี่ยนความมืดมิดให้กลายเป็นความสว่างไสวและความสวยงาม ไม่นานแสงนั้นก็ค่อยๆร่วงหล่นลงทักทายกับสิ่งมีชีวิตเบื้องล่างราวกับจะเด็ดใบไม้ทุกใบให้ร่วงหล่นลงมาพร้อมกัน พาให้กลับมายังฤดูใบไม้ร่วงอีกครั้ง เป็นดั่งวัฏจักรความสุขที่ให้มนุษย์ได้ซึมซับเข้าสู่กล้องความทรงจำในแต่ละหนึ่งรอบการโคจรรอบดวงอาทิตย์

 

End and back to the beginning…AKI

 

 

โดย ปาณชัย วงศ์ธีรโรจน์

สมัคร J-Columnist และ J-Reporter

 

 

 


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที