สุภัทร

ผู้เขียน : สุภัทร

อัพเดท: 27 ก.พ. 2008 04.47 น. บทความนี้มีผู้ชม: 55536 ครั้ง

ความรุ้สึกที่ดี อาจจมีเพ้อ รำพึง รำพัน ถึงใครกันหนอ..


ไม่เคยคิด

ไม่เคยคิด

ไม่เคยคิดว่าจะเป็นเช่นวันนี้

เพราะไม่มีทีท่าว่าเหงาหงอย

ไม่เคยเลยสักนิดจิตเลื่อนลอย

ไม่เคยคอยคิดมีรักใครสักคน

แต่..วันนี้อารมณ์ไหวแปลกใจนัก

ไม่พบพักตร์คนไกลใจสับสน

เพียงเขาลาจากไกลใจทุกข์ทน

ก็หรือเรา..รักคนนี้ที่พบเจอ

แต่..คงสายเกินไปหากให้บอก

ให้พูดออกว่าชอบเขาเฝ้าเสนอ

คงไม่กล้าขานขับบอกรักเธอ

เพราะกลัวเก้อ..หากเธอเมินคงเขิลตาย

ส.จันทร์เพ็ญเสมอ...


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที