สุภัทร

ผู้เขียน : สุภัทร

อัพเดท: 27 ก.พ. 2008 04.47 น. บทความนี้มีผู้ชม: 55537 ครั้ง

ความรุ้สึกที่ดี อาจจมีเพ้อ รำพึง รำพัน ถึงใครกันหนอ..


เปรียบเธอ (1)

เปรียบเธอ

เปรียบเธอเป็นเช่นดอกไม้

บานสดใสในยามเช้า

เห็นเธอแล้วคลายบรรเทา

จากความเหงาที่สุมใจ

อยากเด็กดอกไม้ไว้กับตัว

แต่กลัวดอกไม้หายสดใส

กลัวความหอมเหือดหายไป

หากเด็กดอกไม้ไว้กับตัว

จึงเพียงมองดอกไม้ที่ปลายต้น

คอยห้ามคนเด็ดจากขั้ว

หวั่นดอกไม้จะหมองมัว

หากหล่นจากขั้วเพราะมีคน

ส.จันทร์เพ็ญเสมอ..


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที