ลูกจ้างมืออาชีพ

ผู้เขียน : ลูกจ้างมืออาชีพ

อัพเดท: 06 เม.ย. 2012 09.00 น. บทความนี้มีผู้ชม: 17203 ครั้ง

อัตหิ อัตโนนาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน พอใจในสิ่งที่มี มีความสุขเล็กๆตามอัตภาพ ยิ่งตามยิ่งห่างไกล ยิ่งไขว่คว้ายิ่งยากที่จะได้มา บางครั้งก็เหนื่อยเกินไป...หยุดพักตรงนี้ดีกว่า...


แม้เป็นเพียงดอกหญ้าก็ยังมีค่าสำหรับตัวเอง...

เจ้าดอกหญ้าน้อย สีเหลืองงาม ช่างสวยจริง”

 

แม้วันใดใครเดินผ่านและเหยียบย่ำเจ้า หรือ หากแม้วันใดที่เจ้าเหี่ยวเฉาและร่วงโรย

อยากให้เจ้ารู้ว่า... วันหนึ่งข้ามองเห็นความสวยงามของเจ้า ข้าเก็บภาพของเจ้าไว้ และ ส่งต่อเพื่อแบ่งปันความสุข

เจ้าเกิดขึ้นมาเพื่อประดับโลกใบนี้ให้มีความสวยงาม....แม้เพียงเวลาสั้นๆ  ในวันที่ข้ารู้สึกเศร้าๆ

วันนี้ข้าสุขใจ...

 

ที่มา...ตอนพักเที่ยงพี่ที่ทำงานถามว่าจะนำภาพขึ้นวางบนหน้าจอทำอย่างไร เขาบอกว่าเขาไปถ่ายรูปดอกไม้หลังห้องทำงานมามันสวยดีอยากจะนำขึ้นมาวาง พอพี่เขาวางเราก็เหลือบไปเห็นให้พี่เขาส่งมาจากนั้นก็บรรยายภาพตามอารมณ์ศิลปินมือสมัครเล่น...ตามที่ได้อ่านด้านบน

 

 


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที